Saga


Saga - 1964, Side 147

Saga - 1964, Side 147
HÚSAVlKURVERZLUN I FRÍHÖNDLUN 139 hafís umlukti ströndina frá því um jól 1801 og fram í miðj- an ágúst 1802. Þó var sumarið 1801 sæmilegt, einkum var fiskafli þá óvenjumikill meðfram allri strönd sýslunnar, og mun það hafa bjargað mörgum frá hungurdauða. Skepnufellir varð gífurlegur þessi ár, og veturinn 1800— 1801 misstu sýslubúar (eða urðu að slátra) % hluta nautgripa sinna, % af mjólkurám, yfir y2 af sauðum og lömbum, sem sett höfðu verið á, og Vr» af hestunum. Enn varð mikill búfjárfellir veturinn 1801—1802, og sá málnytupeningur, sem lifði af, varð að litlu gagni sök- um þess, hve illa hann var á sig kominn eftir veturinn, og sumarið 1802 var frámunalega kalt og gróðurlítið. Hey- leysi bænda eftir það sumar varð til þess, að þeir, sem áttu þá eitthvað teljandi eftir af búpeningi, neyddust til að slátra óhóflega miklu af honum, enda voru aðeins 222 lömb sett á í allri Þingeyjarsýslu haustið 1802. Við þetta bættist svo, að allmikið af hrossum drapst úr einhverri óþekktri veiki auk þeirra, sem féllu úr harðrétti og hor. Veturinn 1802—1803 var fremur mildur að undan- teknu mjög slæmu kasti í október og fram í miðjan nóvember, en það sauðfé, sem eftir lifði, var þá svo af sér gengið eftir langvarandi harðindi, að það þreifst lítt af útigangi. Eftir bréfi Þórðar sýslumanns til amtmannsins 13. febrúar 1803 að dæma áttu ýmsir bændur í sýslunni þá enga kind eftir. Nokkrir höfðu orðið að slátra inn- stæðukúgildum ábúðarjarða sinna til að draga fram lífið og fáeinir notað hrossakjöt sér til matar. Ekki vissi hann til, að neinir hefðu þá enn dáið úr hungri í sýslunni, en taldi óhjákvæmilegt, að mannfellir yrði með vorinu, nema sjávarafli yrði verulegur. Svo fór þó, að lítið fiskaðist og minnst í nyrztu hreppunum, þar sem ástandið var lang- verst, en það varð hins vegar mörgum þar til bjargar, að tvo hvali rak, annan við Sléttu og hinn við Langanes. Þetta nægði þó að sjálfsögðu ekki til að bægja hungurdauðanum frá, enda var vorið afleitt og sumarið einnig slæmt. 1 bréfi einu frá sýslumanni til amtmanns í ágúst 1803 segir að 4
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174
Side 175
Side 176
Side 177
Side 178

x

Saga

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Saga
https://timarit.is/publication/775

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.