Íslenskt mál og almenn málfræði - 01.01.1996, Page 44
42
Eiríkur Rögnvaldsson
(6) Setningar með líka/leiöast:
a Og nú leiðist honum þessi athöfn. (Bandamanna saga, s. 26)
b Seint leiðist þér að biðja griða til handa Gretti
(Grettis saga Asmundarsonar, s. 992)
c Líkar Eyjólfi nú stórilla þetta allt saman.
(Gísla saga Siirssonar, s. 946)
d Þorgilsi líkar illa við Eirík. (Flóamanna saga, s. 757)
(7) Setningar með þykja/virðast/finnast/sýnast:
a Þótti honum sem var að Þorkell var vitur maður, skörungur
mikill. (Ólafs saga helga, s. 367)
b Þykir mönnum þar til gleði gott að drekka mörgum saman.
(Ólafs saga helga, s. 378)
c Mér virðist svo sem þér þyki lítið gaman að kaupferðum.
(Svarfdæla saga, s. 1783)
d skulum vér þá dveljast hér hjá yður er vér förum aftur því að
mér virðist Finnur vitur maður.
(Finnboga saga ramma, s. 633)
e Furðu óspáleg sýnist okkur þú vera.
(Fóstbrœðra saga, s. 810)
f Finnst þeim írum nú mikið um hversu víglegir þessir menn
eru. (Laxdœla saga, s. 1564)
(8) Hjálparsagnir með aukafallsnafnlið:
a En fyrir því sótti eg þig heim að mig hafði hér að landi bor-
ið (Egils saga Skallagrímssonar, s. 409)
b Er nú bæði að þér mun vel takast (Bandamanna saga, s. 9)
c „En eg hugði,“ segir Egill, „að þér skyldi sjá gerð þykja
merkileg“ (Bandamanna saga, s. 22)
d „Eigi má eg það vita,“ segir sveinninn, „hve okkur má það
endast því að menn sækja að okkur öllum megin.“
(Bjarnar saga Hítdælakappa, s. 117)
(9) Aukafallsnafnliður með hjálparsögn + no. og lo.:
a þeim var óþokki mikill á allri skipan Flákonar konungs.
(Þorgils saga skarða, s. 592)