Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1939, Qupperneq 136

TUTTUGASTA ÁRSÞING ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGSINS
109
á sumardaginn fyrsta, og vorum við svo
lánsöm að fá bæði forseta og vara-for-
seta Þjóðræknisfélagsins til að flytja sitt
erindið hvor, á þeirri samkomu. — Dr.
R. Pétursson og Dr. Beck. Og vill deild-
in votta þeim hér með sitt innilegt þakk-
læti fyrir þá hjálp. Hreinn ágóði af
þeirri samkomu varð $45.00. — Næst kom
Leikfélag Sambandssafnaðar suður með
“Jósafat” undir umsjón deildarinnar, með
þeim skilmálum að gefa okkur % af
hreinum ágóða ferðinnar. Leikurinn var
sýndur á aðeins einum stað, í mið-parti
bygðarinnar. Vegna þess að flestir af
leikflokknum höfðu vissum störfum að
gegna heima fyrir, svo að jafnvel marglr
af þeim þurftu að komast heim nóttina
sömu og leikið var hér. — En leikurinn
var vel sóttur, og hrífandi vel leikið og
er Báran, ásamt öllum öðrum sem voru
þar viðstaddir, þakklátir Leikflokknum
fyrir komuma. — I sinn hlut fékk deildin
$27.00 fyrir sína fyrirhöfn; auk ágætrar
skemtunar fyrir alla. Þetta skeði á hinn
mikla Drottningardag 24. maí. Nokkru
áður hafði deildinni borist tilboð frá Mr.
Ed. Thorlakson í Chicago um að gefa
“dramatic reading and impersonation”, á
bœði isl. og ensku, í meðráði með Bárunni,
upp á helming af ágóða. Það tilboð var
þegið, og upp úr þeirri samkomu höfðum
við $16.00 og ánægjulega og uppbyggilega
skemtun. — Hér var þá líka hr. R. H.
Ragnar staddur, við söngkenslu, og hjálp-
aði til að gera skemtiskrána einnþá full-
koimnari með sínum ágætu piano solos.
Um leið eg minnist á veru hr. Ragnars
hér syðra, finst mér eg verða að geta
þess, að fyrir tilstilli Bárunnar kom hann
til Dakota til að sameina söngkrafta Isl.
í bygðinni, og undir hennar umsjón var
söngkenslunni haldið áfram í rúman mán-
uð, undir hans ágætu stjórn. — Mun okk-
Ur lengi minnisstætt hvað mikið hann
lagði að sér, til að þessi kensla hans gæti
borið sem mestan árangur. Enda var
það með afbrigðum hvað miklu hann gat
áorkað, á svo stuttum tíma, og hve ágæt-
um tökum hann náði á öllum — börnum
°S fullorðnum, til að leysa úr læðingi
það besta sem til var hjá hverjum einum.
— Um það báru vitni þær þrjár söngsam-
komur (concerts) sem haldnar voru undir
hans stjórn, hér í bygðinni, við emdan á
starfi hans hjá okkur. Þessa munu allir
minnast, með aðdáun og þakklæti.
Ágóðinn af þessum “Concerts” mátti
heita að væri nægur til að borga kennar-
anum, og allan annan kostnað í sambondi
við söngkensluma.
Eg vildi óska að þetta þing sæi sér
fært að stuðla að því, að einhverju leyti
að Mr. Ragnar gæti gefið sig meira við
söngkenslu út um bygðir Islendinga, því
eg hygg fátt meira uppörfandi til viðhalds
ísl. tungu og þjóðrækni, ein túlkun þess
fegursta af islenzkum ljóðum, sem við
höfum völ á, og sem sum tónskáldin okkar
hafa gert ennþá áhrifameiri. Ragnar er
ekki einungis snillingur í því að draga
fram radd-hæfileika hvers eins, heldur
einnig í því að láta menn skilja hvað
þeir eru að syngja, og hvemig eigi að
bera það fram. Sérstaklega er þessi
kensluaðferð eftirtektaverð þegar haxm er
að segja til börnum, og unglingum. Þá dug-
ar ekki að muldra ofan í bringu sína lítt
skiljanleg orð, með máttieysis-raddblæ.
— Við, Dakota-búar þökkum herra Ragn-
ar fyrir hans ágæta starf hjá okkur s. 1.
sumar og vonumst eftir að mega njóta
hans góðu hæfileika á næsta sumri.
Eftir að mestu annir voru um garð
gengnar s. 1. haust gekkst Báran fyrir þvi
að haldið var áfram með að æfa unglinga
og böm í söng á Garðar og Mountain, og
sóttu þær æfingar milli 20 og 30 á hverj-
um stað, einu sinni í viku, fram undir
jól. Mrs. H. Johnson (áður Miss Margrét
Anderson) úr Hensel-bygð var stjómand-
ínn, og Miss Katherine Arason, Mountain,
pianistinn. Á sama tíma var haldið uppi
tilsögn í íslenzku einu sinni í viku á
Mountain, þar sem milli 20 og 30 börn
nutu tilsagnar. Deildin var svo heppin að
fá Miss Kristbjörgu Kristjánsson til að
hafa aðal umsjón með þeirri kenslu, sem
hefir margra ára reynslu sem kennari og
er þar að auki vel að sér í íslenzku máli.
— Áður var tilsögn í ísl. haldið við þar til
að byrjað var á söngkenslunni seint í