Nýtt Helgafell - 31.12.1959, Page 41

Nýtt Helgafell - 31.12.1959, Page 41
OFSKIPULAGNING 171 fyrirbæri. Hvert það menningarsamfélag, sem freistar að samræma einstaklingana, drýgir ofbeldisverk gegn líffræðilegri náttúru manns- ins, hvort sem það verk er framið í nafni bættrar afkastasemi eða einhverrir pólitískrar ellegar trúarlegrar kreddu. Það má skilgreina vísindin með því að segja að þau geri hið margbrotna einfalt. Þau freista þess að útskýra hina óendanlegu fjöl- breytni náttúrunnar með því móti að skeyta ekki um sérkenni einstakra fyrirbæra, gera sér hins vegar grein fyrir, hvað þeim er sam- eiginlegt og leiða síðan af þeirri niðurstöðu- reglur, sem má aftur nota til að gefa þessum fyrirbærum merkingu og gera þau viðráðan- leg. Tökum til dæmis fall eplisins eða göngu mánans. Frá alda öðli hefir fólk veitt þessum fyrirbærum athygli. Eins og Gertrude Stein, áleit fólk, að epli væri epli væri epli og tungl væri tungl væri tungl. Loks kom svo ísak Newton og skildi, hvað þessi tvö harla ólíku fyrirbæri áttu sameiginlegt; hann bjó til kenninguna um þyngdarlögmálið, sem skýrði ýmislegt í fari eplisins og himintunglanna og raunar allra hluta hér í efnisheiminum sam- kvæmt einu og sama hugmyndakerfi. í svip- uðum anda er það, að listamaðurinn tekur hina óþrotlegu fjölbreytni og ótölulegu af- brigði, sem hann finnur kringum sig eða í ímyndunarheimi sjálfs sín og gefur þeim sam- ræmda merkingu með því að fella þessi fyrir- bæri inn í eitthvert reglulegt kerfi listrænna forma, hvort heldur sem er í myndlist, tón- list eða bókmenntum. Það er andleg eðlis- hvöt, frumstæð og eðlislæg nauðsyn mann- legs hugsanalífs, að koma reglu á hlutina, skapa samhljóm, fá einingu í margbreytni. Þessi hvöt, sem ég ætla að kalla „skipulags- viljann“ er yfirleitt þörf og góð á sviði vís- inda, lista og heimspeki. Satt er það að vísu, að skipulagsviljinn á sök á mörgum vanhugs- uðum samræmingarniðurstöðum, þegar ónóg- ar sannanir voru fyrir hendi, mörgum fráleit- um háspeki- og trúarkerfum; af hans völdum hafa menn oftlega villzt í fræðilegri hugsun á skoðunum og staðreyndum, álitið teikn og hugarsýnir áþreifanlega hluti. Allt um það eru slíkar yfirsjónir, þótt leiðar séu, sjaldnast skaðlegar, að minnsta kosti ekki beinlínis, enda þótt stundum beri við að vond heim- speki verði skaðleg, þegar hún er notuð til að réttlæta ástæðulausar og ómannúðlegar at- hafnir. Stórhættulegur verður skipulagsvilj- inn hins vegar einkum á sviði þjóðfélagsmála, stjórnmála og hagfræði. Hér verður fræðileg einföldun óviðráðan- legrar fjölbreytni í framkvæmd þannig, að mannleg einstaklingssérkenni hverfa í ómennskan allsherjarsvip; frelsi snýst í þræl- dóm. A sviði hagfræðinar er ígildi fagurlega gjörðs listaverks verksmiðjan, sem gengur eins og klukka, af því að verkamennirnir eru algjörlega samstilltir vélunum. Skipulagsvilj- inn gerir stundum harðstjóra úr þeim, sem aldrei ætluðu sér annað en kippa málunum í lag. Fegurð regluseminnar er notuð að skálkaskjóli fyrir harðstjórn. Skipulagning er óhjákvæmileg, því að frelsi þróast ekki né fær merkingu nema í sjálf- virku samfélagi frjálsra manna, sem vinna saman af fúsum vilja. En skipulagning getur verið háskaleg, enda þótt hún sé óhjákvæmi- leg. Ofskipulagning breytir mönnum og kon- um í sálarlausar vélar, kæfir anda sköpunar og gerir hvern frelsismöguleika að engu. Eins og endranær er meðalvegurinn eina örugga leiðin og liggur milli öfga laissez-faire stefn- unnar á aðra hönd og alræðis hinum megin. Undanfarna öld hefir aukin skipulagning haldizt í hendur við vísindalegar tæknifram- farir. Flókin véltækni hefir boðið heim flók- inni þjóðfélagsskipun, sem er þannig úr garði gerð, að henni er ætlað að skila árangri jafn- snurðulaust og vel eins og hin nýju fram- leiðslutæki. Til þess að geta samlagazt þessari skipun hafa einstaklingar orðið að kasta per- sónueinkennum sínum, afneita öllu því, sem er frábrigðilegt í fari þeirra og sníða sig eftir meðalformi; þeir hafa orðið að gera sig vél- virka eftir fremsta megni. Afmönnun sú, sem leiðir af ofskipulagi, ágerist við ofbyggð. Þegar iðnaður vex, teygir hann æ meiri fjölda fólks til borganna. En stórborgarlíf er ekki hollt andlegri heilsu
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104

x

Nýtt Helgafell

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Nýtt Helgafell
https://timarit.is/publication/1049

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.