Nýtt Helgafell - 31.12.1959, Síða 41

Nýtt Helgafell - 31.12.1959, Síða 41
OFSKIPULAGNING 171 fyrirbæri. Hvert það menningarsamfélag, sem freistar að samræma einstaklingana, drýgir ofbeldisverk gegn líffræðilegri náttúru manns- ins, hvort sem það verk er framið í nafni bættrar afkastasemi eða einhverrir pólitískrar ellegar trúarlegrar kreddu. Það má skilgreina vísindin með því að segja að þau geri hið margbrotna einfalt. Þau freista þess að útskýra hina óendanlegu fjöl- breytni náttúrunnar með því móti að skeyta ekki um sérkenni einstakra fyrirbæra, gera sér hins vegar grein fyrir, hvað þeim er sam- eiginlegt og leiða síðan af þeirri niðurstöðu- reglur, sem má aftur nota til að gefa þessum fyrirbærum merkingu og gera þau viðráðan- leg. Tökum til dæmis fall eplisins eða göngu mánans. Frá alda öðli hefir fólk veitt þessum fyrirbærum athygli. Eins og Gertrude Stein, áleit fólk, að epli væri epli væri epli og tungl væri tungl væri tungl. Loks kom svo ísak Newton og skildi, hvað þessi tvö harla ólíku fyrirbæri áttu sameiginlegt; hann bjó til kenninguna um þyngdarlögmálið, sem skýrði ýmislegt í fari eplisins og himintunglanna og raunar allra hluta hér í efnisheiminum sam- kvæmt einu og sama hugmyndakerfi. í svip- uðum anda er það, að listamaðurinn tekur hina óþrotlegu fjölbreytni og ótölulegu af- brigði, sem hann finnur kringum sig eða í ímyndunarheimi sjálfs sín og gefur þeim sam- ræmda merkingu með því að fella þessi fyrir- bæri inn í eitthvert reglulegt kerfi listrænna forma, hvort heldur sem er í myndlist, tón- list eða bókmenntum. Það er andleg eðlis- hvöt, frumstæð og eðlislæg nauðsyn mann- legs hugsanalífs, að koma reglu á hlutina, skapa samhljóm, fá einingu í margbreytni. Þessi hvöt, sem ég ætla að kalla „skipulags- viljann“ er yfirleitt þörf og góð á sviði vís- inda, lista og heimspeki. Satt er það að vísu, að skipulagsviljinn á sök á mörgum vanhugs- uðum samræmingarniðurstöðum, þegar ónóg- ar sannanir voru fyrir hendi, mörgum fráleit- um háspeki- og trúarkerfum; af hans völdum hafa menn oftlega villzt í fræðilegri hugsun á skoðunum og staðreyndum, álitið teikn og hugarsýnir áþreifanlega hluti. Allt um það eru slíkar yfirsjónir, þótt leiðar séu, sjaldnast skaðlegar, að minnsta kosti ekki beinlínis, enda þótt stundum beri við að vond heim- speki verði skaðleg, þegar hún er notuð til að réttlæta ástæðulausar og ómannúðlegar at- hafnir. Stórhættulegur verður skipulagsvilj- inn hins vegar einkum á sviði þjóðfélagsmála, stjórnmála og hagfræði. Hér verður fræðileg einföldun óviðráðan- legrar fjölbreytni í framkvæmd þannig, að mannleg einstaklingssérkenni hverfa í ómennskan allsherjarsvip; frelsi snýst í þræl- dóm. A sviði hagfræðinar er ígildi fagurlega gjörðs listaverks verksmiðjan, sem gengur eins og klukka, af því að verkamennirnir eru algjörlega samstilltir vélunum. Skipulagsvilj- inn gerir stundum harðstjóra úr þeim, sem aldrei ætluðu sér annað en kippa málunum í lag. Fegurð regluseminnar er notuð að skálkaskjóli fyrir harðstjórn. Skipulagning er óhjákvæmileg, því að frelsi þróast ekki né fær merkingu nema í sjálf- virku samfélagi frjálsra manna, sem vinna saman af fúsum vilja. En skipulagning getur verið háskaleg, enda þótt hún sé óhjákvæmi- leg. Ofskipulagning breytir mönnum og kon- um í sálarlausar vélar, kæfir anda sköpunar og gerir hvern frelsismöguleika að engu. Eins og endranær er meðalvegurinn eina örugga leiðin og liggur milli öfga laissez-faire stefn- unnar á aðra hönd og alræðis hinum megin. Undanfarna öld hefir aukin skipulagning haldizt í hendur við vísindalegar tæknifram- farir. Flókin véltækni hefir boðið heim flók- inni þjóðfélagsskipun, sem er þannig úr garði gerð, að henni er ætlað að skila árangri jafn- snurðulaust og vel eins og hin nýju fram- leiðslutæki. Til þess að geta samlagazt þessari skipun hafa einstaklingar orðið að kasta per- sónueinkennum sínum, afneita öllu því, sem er frábrigðilegt í fari þeirra og sníða sig eftir meðalformi; þeir hafa orðið að gera sig vél- virka eftir fremsta megni. Afmönnun sú, sem leiðir af ofskipulagi, ágerist við ofbyggð. Þegar iðnaður vex, teygir hann æ meiri fjölda fólks til borganna. En stórborgarlíf er ekki hollt andlegri heilsu
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Nýtt Helgafell

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Nýtt Helgafell
https://timarit.is/publication/1049

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.