Læknablaðið : fylgirit - 01.01.2013, Blaðsíða 49

XVI VISINDARAÐSTEFNA Hl
FYLGIRIT 73
eftir meðferðarbyrjun var meðferðarárangur sambærilegur í öllum
fjórum hópunum metið með fjölda aumra og bólginna liða, HAQ, verkir
og þreyta á sjónskala, ásamt DAS28-CRP sjúkdómseinkunn.
Ályktanir: Meðferðanálgun sú sem gigtarlæknar á íslandi hafa notað
við sóragigt er árangursrík og sparar samfélaginu tugi miljóna króna
árlega.
E 124 Tengsl risafrumuæðabólgu við lifun og dauða af völdum
hjarta- og æðasjúkdóma
Gunnar Tómasson'-2, Jóhannes Bjömsson3, Michael LaValley2, Yuqing Zhang3,
Vilmundur Guönason4, Peter A. Merkel5
‘Læknasetrinu Reykjavík, 2Boston University, BNA, ’Sjúkrahúsinu á Akureyri, 4Rannsóknarstöð
Hjartavemdar, 5University of Pennsylvania, BNA
gunnar. tomasson@gmail. com
Inngangur: Tilgangur var að mæla áhrif GCA á lifun og dauða af
völdum hjarta- og æðasjúkdóma (cardiovascular mortality, CVM).
Efniviður og aðferðir: Notast var við gögn úr Hóprannsókn
Hjartaverndar. Öllum sem fæddir voru 1907-1935 og bjuggu í Reykjavík
og nágrenni þann 1. desember 1967 var boðið til þátttöku á tímabilinu
1967-1996 og upplýsingar um áhættuþætti hjarta- og æðasjúkdóma
fengnar. Vefjasýni frá gagnaugaslagæð (temporal artery biopsy, TAbx),
sem gerð voru á þátttakendum Hóprannsóknarinnar á tímabilinu 1961-
2009, voru fundin á öllum rannsóknastofum í meinafræði á Islandi.
Allar TAbx voru endurskoðaðar með stöðluðum hætti af sérfræðingi
í æðameinafræði sem var óupplýstur um upprunalega greiningu.
Eftirfylgni varðandi dauða og CVM var fram til 31. desember 2008.
Notuð var lifunargreining Cox með GCA sem tímaháðri breytu (time-
varying predictor). Leiðrétt var fyrir aldri og kyni og við mat á sam-
bandi GCA við CVM var að auki leiðrétt fyrir áhættuþáttum. Tengsl
GCA við dauða og CVM eru sett fram með hættuhlutfalli (hazards ratio,
HR) og 95% öryggismörkum.
Niðurstöður: Gögn frá 19.348 einstaklingum voru notuð, meðalaldur
var 53,5 ár, 51,9% voru konur. GCA var greint hjá 194, meðalaldur við
greiningu var 73,2 ár (bil: 55,3-90,0) og 70,7% voru konur. Á eftirfylgni-
tímanum (26,1 ár, miðgildi) létust 11.392 (58,9%). GCA var tengt aukinni
áhættu á dauða eftir leiðréttingu fyrir aldri og kyni, HR=1,46 (95% CI:
1,21-1,74). Fimm þúsund (25,8%) létust vegna CVM. GCA var tengt auk-
inni hættu á CMV eftir leiðréttingu fyrir aldri og kyni og áhættuþáttum
hjarta- og æðasjúkdóma, HR=1,55 (95% CI: 1,18-2,04).
Ályktanir: Ólíkt því sem flestar faraldsfræðirannsóknir um efnið hafa
lýst benda niðurstöður okkar til að GCA sé tengt aukinni áhættu á
dauða og CVM.
E 125 Skammtasparandi áhrif ónæmisglæðisins CoVaccine HT á
ónæmissvör nýburamúsa gegn óvirkjuðu H5N1 inflúensubóluefni
framleiddu í vefjarækt
Sindri Freyr Eiðsson'-, Þórunn Ásta Ólafsdóttir3, Luuk Hilgers4, Karen Duckworth5,
Ingileif Jónsdóttir1-2
Ónæmisfræðideild Landspítala, 2læknadeild HÍ, 3Háskólanum í Gautaborg, Svíþjóð 4Nobilon
Intemational BV, Boxmeer, Hollandi, 5BTG, London
sindrífr@landspitali. is
Inngangur: Heimsfaraldur inflúensu getur valdið alvarlegum veik-
indum og dauða. Bólusetningarleiðir sem minnka skammtaþörf, auka
verndandi ónæmissvör og breikka virkni bóluefna með tilliti til ónæmis-
vaka gætu mætt þörfum fyrir bóluefni í heimsfaraldri. Markmið rann-
sóknarinnar var að meta ónæmissvör nýburamúsa gegn inflúensubólu-
efni úr óvirkjaðri heilli veiru af H5N1 heimsfaraldursstofni, framleiddu
í vefjarækt, auk þess að meta áhrif ónæmisglæðisins CoVaccine HT.
Efniviður og aðferðir: Nýburamýs (einnar viku gamlar, NMRI) voru
bólusettar með mismunandi skammtastærðum H5N1 inflúensubóluefn-
is (HA: 0,1.0,25; 0,5, lpg) með/án 0,2mg CoVaccine HT og endurbólu-
settar tveimur vikum síðar með sömu skömmtum HA með/án 0,5mg
CoVaccine HT. Blóðsýnum var safnað reglulega og inflúensusértæk
mótefni mæld með ELISA. Verndarmáttur mótefna, það er geta þeirra
til að hlutleysa inflúensuveiru, var mældur með rauðkornakekkjun
(Hemagglutination Inhibition Assay, HI).
Niðurstöður: H5N1 inflúensubóluefnið reyndist ónæmisverkjandi í
nýburamúsum og vakti marktæka hækkun á inflúensusértækum IgG
mótefnum á öllum tímapunktum samanborið við óbólusett viðmið.
Ónæmisglæðirinn CoVaccine HT jók inflúensusértæk IgG mótefni og
gaf 0,5pg HA ásamt 0,2mg Covaccine HT marktækt betri svörun en 5pg
HA eitt og sér strax eftir fyrstu bólusetningu (P=0,0148). Lágur bólu-
efnisskammtur (HA 0,5pg) ásamt CoVaccine HT vakti marktækt hærri
hlutleysingargetu mótefna en stærri skamtar (lpg (P= 0,0335) og 5pg
(P=0,003)) af bóluefninu einu og sér.
Ályktanir: Niðurstöður okkar sýna að í nýburamúsum eykur ónæmis-
glæðirinn CoVaccine HT IgG mótefnasvörun gegn H5N1 inflúensubólu-
efni, framleiddu í vefjarækt marktækt, bætir hlutleysingargetu mótefna
og minnkar skammtaþörf margfalt.
E 126 Fjölsykrugerð hefur áhrif á sértæka skerðingu ónæmissvars
í nýburamúsum
Hreinn Benónísson, Stefanía P. Bjamarson, Ingileif Jónsdóttir
Ónæmisfræðideild Landspítala, læknadeild HÍ
hreinnb@landspitali.is
Inngangur: Við höfum sýnt að nýburabólusetningar með pneumó-
kokkafjölsykru (PPS) af hjúpgerð 1 og meningókokkafjölsykru C veldur
skerðingu á mótefnasvari sem er sértæk fyrir fjölsykruna. Markmið
rannsóknarinnar var að kanna hvort bólusetning nýbura með PPS23
skerði sértæk mótefnasvör og fjölda sértækra mótefnaseytandi frumna
(AbSC) þegar endurbólusett er með PCV10.
Efniviður og aðferðir: Nýburamýs (NMRI) ) voru frumbólusettar
með 1/5 mannaskammti af PPS23 eða saltvatni og endurbólusettar 16
dögum seinna með V4 af mannaskammti af PCV10 (hjúpgerðir 1,4,5,6B,
7F, 9V, 14,18C, 19F, 23F) eða saltvatni. Sermumsýni voru tekin vikulega
frá annarri til sjöttu viku eftir frumbólusetningu og IgG mótefni sértæk
fyrir sjö af hjúpgerðum PCV10 mæld með ELISA. Fjöldi mótefnaseyt-
andi frumna, sértækra fyrir fjölsykrur ar hjúpgerðum 1,4, 9V og 18C, í
milta var metinn með ELISpot 10 vikum eftir endurbólusetningu með
PCV10.
Niðurstöður: Mýs frumbólusettar með PPS23 sem nýburar og endur-
bólusettar þriggja vikna með PCV10 sýndu marktækt lægra IgG svar
gegn þremur af sjö fjölsykrum PCV10 en mýs frumbólusettar með
saltvatni. Nýburabólusetning með PPS23 olli einnig marktækri fækkun
mótefnaseytandi frumna í milta sértækra fyrir tvær af þremur fjölsykr-
um sem var mælt fyrir.
Ályktanir: Nýburabólusetning með PPS23 veldur mótefnaskerðingu
gegn flestum hjúpgerðum PCV10, en PCV10 nær að yfirvinna
skerðinguna gegn sumum fjölsykrum, eins og 9V, 14 og 18C, að hluta
til. Niðurstöðumar sýna fram á fjölsykrurskert mótefnssvar og að
LÆKNAblaðið 2013/99 49