Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1992, Blaðsíða 109

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1992, Blaðsíða 109
sjöundu hæðar“ (43) sem ég held að hefði, miðað við stemningu og stefnu bókarinnar, átt að vera síðasta ljóðið. „Snjókoma“ er allt of veikt lokaljóð í bók sem að öðru leyti er í innra jafnvægi, býr til óvenjulega persónulegt sam- hengi og verður manni furðulega náin frá fyrsta lestri. EinarÖm, félagi Sykurmoli, hefurgert kápu- mynd sem fellur algerlega að bókinni. Virðist fljótt á litið einföld (bamsleg mynd af húsi með glugga, dymm og strompi) en þar getur allt gerst ef nánar er gáð: Fjöll standa á haus, sól kemur upp undir tindum, stórborg undir vanga á manni, fiskar á þurrn landi, augu úti. Vel hugsað. Það er einkennilegur blómi í ungri, íslenskri ljóðlist um þessar mundir, ekki síður en um 1960 þegar Jóhannes úr Kötlum notaði þau orð fyrst. En ólíkt ungskáldum þá, sem vildu brjót- ast út úr því sem þeim fannst vera læst orðabúr atómskáldanna og ná til fjöldans, eru ungu skáldin núna hæstánægð með að vera á fámenn- um báti. Bókin er hið nýja átrúnaðargoð hinna læsu, og þeir sem lesa nýjar ljóðbókmenntir em í fínum forréttindaklúbbi. Ungu skáldin em stolt af að vera heiðursfélagar í þessum klúbbi og senda hvert öðm ljóðskeyti í bókum sínum til að undirstrika sérstöðuna. Bragi tileinkar Degi Sigurðarsyni ljóð í Ansjósum, forystu- manni hins nýja blóma um 1960, líka Gyrði Elíassyni, fremstum meðal ungskálda, sem ger- ir talsvert af þessú sama í nýju ljóðabókinni sinni, og Sjón, skáldi og sjónhverfingamanni. Skáld hafa auðvitað alltaf kallast á gegnum tíma og rúm, ort hvert til annars, ort um önnur skáld, vísað til eldri ljóða margvíslega. En þetta er dálítið sérstakt, einhvem veginn kumpánlegt, einkalegt. Þó að vel takist til hjá fmmlegum og skemmtilegum skáldum eins og Gyrði og Braga má gæta sín á að þetta verki ekki útilokandi á lesendur. Silja Aðalsteinsdóttir I Augu lesandans Sjón. ég man ekki eitthvað um skýin, Mál og menn- ing 1991.43 bls. Eg man ekki eitthvað um skýin er fyrsta opin- bera ljóðabók Sjóns eftir nokkurra ára ljóðahlé, sem skáldið notaði til að skrifa skáldsögur og leikrit. Skýin eiga ættir sínar að rekja til óopin- berrarafmælisútgáfu árið 1988, nótt sítrónunn- ar, sem Sjón gaf gestum í afmælisgjöf á afmæli sínu það ár. Skýin eru um margt líkari skáldsögum Sjóns en eldri ljóðum hans, eða öllu heldur koina þau í beinna framhaldi af skáldsögunum tveimur, í bókinni gætir prósaískrar ögunar og heildar. Líkt og í skáldsögum sínum Stálnótt og Engli pípuhatti og jarðarberi er Sjón sjálfur viðstadd- ur í ég man ekki eitthvað um skýin, hann er þó eiginlega sögupersóna fremur en ljóðmælandi, eins og hann var sögupersóna í skáldsögunum. Ekki gerir það bókina endilega persónulegri eða einlægari þó að þau undur gerist að skáldið stígi fram á fremstu síðu og krefjist meðvitundar lesandans um sjálft sig, útlit sitt: (ég vil að þið sjáið mig fyrir ykkur: dökkt hár og fölt andlit. lítil augu bak við sólgleraugu og rauðar varir luktar um suðuramerískan vindil.) (Bls. 5 og 42). Þannig lítur sögupersónan Sjón út í skýjunum. í Stálnótt (1987) var hann Johnny Triumph (Jón Sigur, Sigur-jón) og leit svona út: Langur og grannur, dökkhærður, snöggklipptur, [... ] klæddur svörtum jakkafötum og þvældri blúnduskyrtu [... ] og skómir úr leðri, sígildir og támjóir Og í Englinum (1989) var hann skuggi (af Steini og Steinn): Grannur með hátt enni og þunnar varir og litla höku og dökk gleraugu. Þessi leikur Sjóns með nálægð sjálfs sín í bók- TMM 1992:2 107
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.