Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1992, Blaðsíða 82

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1992, Blaðsíða 82
annars staðar, liggja vegir til allra átta. Þar er ekki mögulegt að afgirða ákveðið svæði, benda þangað og segja við rithöfunda: „Setjist að hér og þá fer vel.“ Það hljómar grunsamlega líkt fundi G-blettsins og ég hef ekki trú á að hann fínnist innan bók- menntaheimsins. Og svo valsað sé frá einum fræðimanni til annars þá kýs ég að halda fram svipuðu viðhorfí og kemur fram í grein Gísla Sig- urðssonar „Frá formi til frásagnar“ (TMM 1992:1) en þar leggur hann ríka áherslu á að skáldverk „geymi vel sagða sögu, séu hnyttin og vel skrifuð" (78). Það er helst að skilji á milli okkar Gísla þegar kemur að þætti kímninnar því þá fínnst mér hann tekinn að gæla full djarflega við áðumefnd- an G-blett. Kímni er ekki frumatriði í skáldskap. Prýðileg skáldverk, og reyndar býsna mörg, hafa verið skrifuð af fúllyndum rithöfund- um. Það er engin þörf á að réttlæta hin kímniríku skáldverk síðustu ára með því að segja kímnina vera ómissandi þátt hvers skáldverks. Hitt er annað að í kímninni býr ákveðinn fmmleiki samfara sveigjanlegri lífssýn. Rithöfundur með kímnigáfu lætur síst af öllu að sér hvarfla að hann sé hand- hafi algilds sannleika, slík hugsun kemur aðeins til húmorsleysingjans. Kímnigáfuna ætti ætíð að taka alvarlega því ákveðin lík- indi em milli hennar og víðsýninnar. Kímni er aðferð notuð til að koma boðskap á framfæri. En boðskapur hefur aldrei einn sér tryggt gott skáldverk. Það sem öllu varðar er listræn úrvinnsla efnis. Aðferðin við að setja sögu á blað byggir nefnilega á því að raða orðum á þann hátt að þau hrífi. Og orðin sem rithöfundurinn velur vísa á afstöðu hans. Vel skrifuð bók er vel hugsuð bók og þess vegna góð bók. Með það sjónarmið að leið- arljósi vil ég nú leggja mat á þau fjögur skáldverk síðasta árs sem mér þykja helst tíðindum sæta. *** Við búum tveir saman feðgarnir og svo þessir andar. Gyrðir Elíasson: Heykvísl og gúmmískór Þeir sem lesa bókmenntir eins og félags- fræði geta hæglega stutt það rökum að fantasían sé flóttaleið draumóramannsins, draumkennt fálm sem sé í sjálfu sér inni- haldslítið. Um leið gæti sá sami jarðbundni lesandi gert hróp að Shakespeare og sakað hann um innihaldslaust ról í Jónsmessunæt- urdraumi en þar sitja álfar á hverjum hól. Til slíks lesanda er vænlegast að senda orð Hamlets: „Það er meira á himni og jörðu Hóras en heimspekina þína dreymir um.“ Vissulega var fantasían aldrei sköpuð af Hórösum heimsins sem kjósa að skilja alla hluti jarðlegum skilningi. Hún er rituð af þeim sem trúa á mátt og rétt ímyndun- araflsins til að smíða eigin heimsmynd þar sem fæst lýtur „vísindalegum“ lögmálum. í Heykvísl og gúmmískóm hefur Gyrðir Elíasson skapað undraheim sem sækir sitthvað til ævintýrsins og verkið virðist stundum hugsað sem eins konar hylling til þess. En fyrst og fremst er þetta hugsmíð sköpuð til að gegna ákveðnu tilfinninga- legu hlutverki. Henni er ætlað að hrífa lesandann og fá hann til að viðurkenna ann- ars konar lífssýn en þá sem hann ber augum daglega. Gömul kona deyr, fær vængi og flýgur á 80 TMM 1992:2
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.