Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1992, Blaðsíða 85

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1992, Blaðsíða 85
Hrafns á menntaskólaárum, en í þeim köfl- um sem tengjast Sigurði, föður Kjartans, og Hrafni á fullorðinsárum ríkir víða kyrrlát, angurvær stemmning sem er sköpuð með taktföstum endurtekningum: Þegar hann var kominn heim sagði eng- inn neitt. Þegar hann kvaddi sagði eng- inn neitt — Þau sögðu vertu sæll og guð blessi þig en þau sögðu ekki neitt. (43) Hann gekk marga götu margt kvöld og í margs konar veðri. (61) (...) ekkert er öðrum að kenna, ekkert er öðrum að þakka, ekkert kemur öðrum við. (77) Hvort sem stíllinn er hraður og djassaður eða myndar tregafulla ljóðrænu er hann ætíð fylltur af taktföstum hljómi sem gæðir textann ákveðinni einlægni og mýkt um leið og hvarflað er í átt að tilfinningasemi. En öðru hvoru er líkt og Guðmundur Andri hætti að treysta þessari gáfu sinni, þessum styrk sínum til að halda trúnaðar- sambandi við lesandann og hann vrkur frá hinni lýrísku frásagnaraðferð, velur sam- talsleiðina. En einmitt þar býr veikleiki hans sem skáldsagnahöfundar. íslensk samtalshefð á upphaf sitt í fom- sögum þar sem menn leitast sífellt við að hafa betur en viðmælandinn og sanna and- lega yfirburði sína með því að tala í spak- mælastíl. Laxness sótti óhikað fyrirmynd í þessa hefð en yngri höfundar hafa kosið að víkja frá þessari dramatísku og nokkuð yf- irspenntu aðferð og leitast við að gæða sam- töl hversdagslegum trúverðugleika. í þau fáu skipti sem íslenskir rithöfundar af yngri kynslóð kjósa að leiða persónur fram á svið og leyfa þeim að tjá sig í orðum verður yfirleitt trúnaðarbrestur milli les- anda og persóna. Þessum höfundum hentar ekki að byggja á sviðsetningum eða beinum samtölum. Hæfni þeirra sem rithöfunda byggir í ríkum mæli á því að láta sögur sínar gerast í stílnum að hætti Péturs Gunnars- sonar. — Jú jú. Þú hefur alveg rödd. En þú hefur aldrei getað sungiðl — Nei. — Af hverju ekki? — Ég veit það ekki. — Skrýtið, sagði ég. — Já skrýtið, sagði hann. (Islenski draumurínn, bls. 123) Þetta er hið dæmigerða íslenska samtal í nútíma bókmenntaverki, hvorki verra né betra. Það er í hinum tíðindalitla „jamm og jæja, það er nú svo“-stíl og varpar engu ljósi á persónur eða atburði. Það kann að vera að einmitt þessi veik- leiki ungu rithöfundakynslóðarinnar sé það sem helst kemur í veg fyrir að persónusköp- un verka þeirra verði svo kraftmikil að per- sónur verði eins og kunningjar lesenda. Þó má segja að Einar Kárason hafi tekið að sér að bæta fyrir brot kollega sinna. Einar kann þá list að láta persónur lýsa sér í orðum sínum og persónugallerí hans í Eyjabálkn- um er vísast það fjölskrúðugasta sem við eigum í einu bókmenntaverki síðan Lax- ness lagði frá sér pennann. Persónusköpun í verkum flestra annarra yngri rithöfunda hefur í miklum mæli verið unnin í gegnum stílinn. Það er hann sem myndar tengsl milli persóna og lesenda, fremur en orð persóna og athafnir. Og þó volduga persónusköpun kunni að skorta er þessi aðferð ágætlega til þess fallin að vekja samúð lesanda með persónum. Lesandinn TMM 1992:2 83
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.