Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1992, Blaðsíða 32

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1992, Blaðsíða 32
apótekarinn tók öllum vel, því Möller — sem þó var vinsæll á sinn hátt — hafði alla tíð verið þurr á manninn, jafnvel stirfinn. Þá olli það talsverðum titringi í þorpinu þegar það kom upp úr dúrnum að maðurinn væri ólofaður. Henningsen kom sér fyrir í apótekinu, tvílyftu timburhúsi sem stóð í hnapp annarra húsa rétt ofan við fjörukambinn. Magðalena, kona Péturs Zakk, kom til hans daglega að sjá um húshaldið og Hannes Jónsson sem verið hafði innanbúðar hjá Möller hjálpaði til í lyfjabúðinni. Nýi apótek- arinn var ekki mikið á ferli úti við að deginum, en á kvöldin logaði oft ljós hjá honum fram undir miðnætti. Á sunnudögum gekk hann fjörur og hafði með sér hund sinn Hektor og þegar fór að vora sást hann stundum ríða út með Kolbeinsen kaupmanni. Allt var þetta harla gott, en samt er það svo, að jafnvel hinn óaðfinn- anlegi er ekki eins og hann ætti að vera. Eða hversvegna var maðurinn ógiftur? Og hvað var hann að bauka fram á nætur, og hversvegna tók hann aldrei í spil með lækninum og sýslumanninum? Já, hversvegna? Hjá Magðalenu og Hannesi var fátt um svör, nema hvað Magðalena sagði að apótekarinn æti bæði saltfisk og siginn fisk með bestu lyst. Þegar tvö ár voru liðin frá því Henningsen kom í plássið var nóg komið og eitthvað hlaut að gerast. Enda gerðist það. Henningsen sigldi til Kaupmannahafnar og kom aftur nýkvæntur, með ljóshærða apótek- aradóttur frá Fjóni upp á arminn. Unga frúin var látlaus í framkomu og hlýleg, og vann fljótt huga og hjörtu þorpsbúa. Brátt urðu menn þess varir að heimili lyfsalans hafði fengið nýjan svip. Þetta sást meðal annars á gluggunum þar sem litfögur blóm gægðust út á milli nýstárlegra gluggatjalda. Henningsen sjálfur virtist hins vegar ekki breyta háttum sínum svo mjög. Samt þóttust menn skilja að hann hefði verið einmana, en nú hefði gæfan tekið sér bólstað í húsi hans. Ekki leið á löngu þar til fólk fór að gruna að góðra tíðinda væri að vænta í apótekinu, og þegar tæpt ár var liðið frá því hún kom í plássið eignaðist hún dóttur. En einmitt þann sama dag kom í bæinn annar gestur óboðinn. Það var dauðinn sjálfur, og hann sópaði burt í einu vetfangi öllum hugmyndum um hamingju og gleði í apótekshúsinu. Hann breytti nýfædda englinum í raunverulegan engil, og að kveldi sama dags var móðirin unga líka horfín þessum heimi. 30 TMM 1992:2
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.