Són - 01.01.2005, Side 146

Són - 01.01.2005, Side 146
HJALTI SNÆR ÆGISSON146 legt að vera fyrstu ljóðabækur skáldkvenna á þrítugsaldri, báðar eru lagðar í munn ungra kvenna sem tala til sambýlismanns eða elsk- huga, auk þess sem óheft ímyndunarafl og viss hryllingur setja svip sinn á bæði verkin. Ást og appelsínur er þó frábrugðin hinni að mörgu leyti. Hún er nær því að vera „venjuleg“ ljóðabók, ljóðin bera heiti eða númer og framvinda eða þróun frá einu ástandi til annars er ekki eins mikilvæg. Ást og appelsínur skiptist í átta hluta. Grunnurinn að þeirri skiptingu liggur ekki alveg í augum uppi enda er textinn alls staðar svipaður áferðar og endurtekningasamur í meira lagi. Málnotkun Þórdísar er ekki eins frjó og hjá Kristínu, stíllinn er yfirleitt frekar snyrtilegur og endurspeglar ekki alveg þær óhömdu ástríður og ofsafengnu líkams- lýsingar sem koma svo mikið við sögu. Hið líkamlega er upphaf og endir verksins, líkami og líkamsvessar eða líkamshlutar koma fyrir í næstum öllum ljóðunum. Formið er einræða konu eða stúlku sem talar til mannsins sem hún elskar. Hún er yfir sig ástfangin en sveifl- ast þó milli ástar og haturs. Eina stundina dásamar hún fegurð og yndisþokka viðmælanda síns, þá næstu fordæmir hún hann, oftast í kjölfar vonbrigða sem hún verður fyrir með hann: Ég [...] sveimaði kringum þig þar sem þú svafst eins og fallegasta líkið í veröldinni þuldi síðan ljóðið sem ég samdi fyrir þig og þú sagðir að það væri drasl helvítis fíflið þitt6 Ástir elskendanna tveggja taka á sig ýmsar myndir og misfagrar. Ástinni er iðulega slegið saman við ofbeldi og limlestingar, ljóðmæl- andinn biður elskhuga sinn um að skera sig á hol, hann kyrkir hana og hún opnar á honum magann og fyllir af alls kyns smáhlutum. Líkömum elskendanna er ítrekað líkt við matvæli. Elskhugi ljóðmæl- andans er „með egg í hárinu / og þykkar varirnar / glansandi af smjöri“ (bls. 37), þau sleikja, bíta og sjúga safann hvort úr öðru (eins og úr appelsínu), hún segist vilja éta hann og fær ósk sína uppfyllta í sjötta hluta bókarinnar: „Ég aflima / úrbeina / sker þig í bita / salta og krydda / og steiki á pönnu / háma þig svo í mig / af greddu og ást“ (bls. 55). 6 Þórdís Björnsdóttir (2004:22).
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168

x

Són

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Són
https://timarit.is/publication/1139

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.