Jón á Bægisá - 01.10.2009, Blaðsíða 94

Ólafur Bjarni Halldórsson
II. þáttur
Þáttur álfanna í verkinu á ekki hvað minnstan þátt í að gera það að því
meistarastykki sem það er. I gegnum þá kemur fram þekking Shakespeares
á náttúrunni og trúin á álfa sem hefur lifað með þjóðum um aldir. I verkinu
verður inngrip álfanna í líf hinna mennsku til þess að skapa skoplega ring-
ulreið sem að lokum regla kemst á og niðurstaðan verður farsæl endalok.
I upphafi annars þáttar spyr Bokki álfur annan úr sveit álfa hvert eigi að
halda, er þeir hittast í skógi í nágrenni Aþenu:
Puck\ How now, spirit! whither wander you?
Fairie: Over hill over dale,
Thorough bush, thorough brier,
Over park, over dale
Thorough flood, thorough fire,
I do wander every where,
Swifter than the moon's sphere;
And I serve the fairie Queen
To dew her orbs upon the green.
Bokki-. Segðu mér álfur litli, hvert skal halda?
Álfur. Yfir vorgrænan völl
eins og vindur ég held
yfir fannþakin íjöll,
undir foss, gegnum eld
um engi og skóga flýg ég fljótt
sem folur mána geisli um nótt
og úða dögg á grösin græn;
svo gengur Alfadrottning væn í dans;
Oft er það sagt að þegar ljóð sé þýtt verði til annað ljóð á nýju tungu-
máli, sem byggi á efni þess frumsamda, en fari þó sínar eigin leiðir sem
betur þykja henta. Þetta á a.m.k. að einhverju leyti við hér. Svo virðist sem
þýðandi ferðist með álfinn úr skógum Aþenu (sem kannski eru þó endur-
sköpuð mynd af breskri náttúru) norður til íslands. Hinn suðræni álfur
ferðast um hæðir og dali, kjarr, runna, garða og girðingar, en sá norræni
um vorgrænan völl og eins og vindur um snæþakin íjöll og undir foss.
Norræna álfa-drottningin gengur í dans að hætti okkar álfa. Setningin „to
dew her orbs upon the green“ gæti merkt að álfurinn hygðist þjóna drottn-
ingu sinni með því að vökva augu hennar (e. her orbs) með döggvotu grasi,
en hér skal þó ekki fullyrt að sú getgáta eigi við rök að styðjast. í heild er
íslenska útgáfan af álfaljóðinu mjög góð. Þýðandi endurskapar anda frum-
textans í nýju umhverfi og fylgir um leið heíðum íslensks skáldskapar. Hér
er því dæmi um hvernig flytja má höfund til lesenda með árangursríkum
hætti.
Álfakonungur og drottning deila um yfirráð yfir indverskum dreng
sem drottning hefur tekið að sér, en konungur vill fá í sína þjónustu. Tít-
anía álfadrottning rökstyður hér hvers vegna hún vill ekki láta drenginn
af hendi:
92
á .óSœy/.já — Tímarit um þýðingar nr. 13 / 2009