Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1879, Qupperneq 35

25
1879
hans, þó suœ þeirra út af fyrir sig sjeu ekki 500 kr. virði, eða hvort sleppa eigi öllum
húsum, sem ekki ná 500 kr. virðingu, þó þau sjeu eign eins manns.
3, Nú sje öll húseign kaupraanns bundin þinglýstu veði, en veðbrjefið tilgreini
ekki neina vissa upphæð, sem veð sje fyrir, heldur tiltaki með almennum orðum, að allt
sem lántakandi á og eignast kann skuli vera í veði fyrir því, sem veðsetjandi á hverjum
tíma, er lánardrottni skuldugur, og hvort þá megi heimta, að sá liinn sami kaupmaður
skýri frá, hvað hann t. a. m. um árslok hvers árs var þessum lánardrottni skuldugur, og
hvernig skuli að fara, ef kaupmaður neiti að skýra frá þessu.
Til þess að svara spurningum þessum, vil jeg tjá yður til þóknanlegrar leiðbein-
ingar það, er nú segir:
1. fað virðist að vera Ijóst af orðunum í 1. gr. laganna: «ef þau eru eigi notuð við
ábúð á jörð þeirri, er metin sje til dýrleika», að umrcedd hús verði að eins undan-
þegin húsaskatti, ef þau heyra til einhverrar jarðar, er metin sje til dýrleika sjer,
eða að minnsta kosti til parts úr slíkri jörð, er tiltekinn er fyrir í viðkomandi af-
salsbrjcfi fastákveðinn hluti af dýrleika þeim, er jörðin er metin til.
2. far eð skatturinn samkvæmt l.gr. laganna hvílir á «öllum húseignum>, virðist and-
virði allra þeirra húsa, er notuð eru í sameiningu sem ein húseign, eiga að teljast
saman, þegar ákveða skal skattskyldu eignarinnar.
3. fegar veðbrjef inniheldur ekki skýrslu um uppliæð fjár þess, er eitthvert hús er veð-
sett fyrir, getur veðupphæðin ekki dregizt frá virðingarverðinu, nema því að eins, að
hlutaðeigandi leiði gild rök að því, hve stór upphæð sú sje, er hann ávaxtar, og
því samkvæmt 1. gr. laganna ber að draga frá virðingarverðinu.
— Iirjef landsliöfðingja tíl sýslutminnsins i Dalasýslu vm tekjuskatt. — Til
þess að svara fyrirspurn yðar herra sj^slumaður í þóknanlegu brjefi 15. f. m. um, hvernig
eigi að beita lögum 14. desbr. 1877 um tekjuskatt, vil jeg þjónustusamlega tjá yður það,
er nú segir.
Með því að yfirskattanefndin samkvæmt 20. gr. nefndra laga á að semja skrá
yfir tekjuskatt þann, er á að heimtasaman á manntalsþingum í viðkomandi sýslu, verður
hún eða formaður hennar, þegar eitthvað virðist rangt í skrá undirskattanefndarinnar, eða
þegar eitthvað þykir óljóst, eða ekki nœgilega sannað í slíkri skrá t. a. m., þegar vantar
vottorð um veðskuld þá, er hvílir á fasteign einhverri sbr. 1. gr. laganna, að krefjast
nákvæmari skýringa skattanefndarinnar um það, og eptir ástœðum lagfœra það, sem van-
talið er eða oftalið. Skrá yfirskattanefndarinnar á að fylgja ársreikningnum fyrir tekjum
landssjóðsins af reikningsumdœminu, sbr. stjórnart. B. 6—1879.
Samkvæmt 1. grein laganna á skattanefndin að virða til eptirgjalds jarðir þær,
er eigandi sjálfur býr á, og ber yíirskattanefndinni eða formanni hennar að hafa hið sama
eptirlit með þessari virðingu og jeg að ofan hefi tekið fram, að hann eigi að hafa með
skattskránni í heild sinni.
— Brjef landshöfðingja til stiplsyfirvaldanna vm styrk til þ) ess að láta
prenta 2 náttúrufrœðisrit. — Eptir að jegheíi meðtekið ummæli stiptsyfir-
valdanna, í þóknanlegu brjeíi frá 8. þ. m. um bónarbrjef, er hingað hafði borizt frá deild
hins íslenzka bókmenntafjelags í lieykjavík, um 600 kr. styrk til að gefa út íslenzkar
21
3. febr,
22
3. fcbr.
22
12. febr.