Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1879, Qupperneq 105

95
1879
innskriptargjaldið aptur, og vesturfararnir verða sjálfir að bera afieiðingarnar af því, að
þeir kusu heldur að fara, en að slíta samningi sínum við fjelagið.
fetta er tjáð yður, herra amtmaður til þóknanlegrar leiðboiningar og birtingar
fyrir hlutaðeiganda.
— Brjef landsllöfðingja til amttnanmim yfir norður- og austurumdceminu um
póknun lianda pjóðjarðárlandseta. — pó jeg verði að álíta það skyldu
ábúanda á jörðum þeim, þar sem nokkuð hætt er við skriðum, að hreinsa burt svo fijótt
sem auðið er skriður þær, er falla kynnu á tún þeirra og engjar, vil jeg samkvæmt til-
lögum yðar, herra amtmaður, í brjeíi frá 27. febr. þ. á. hjer með veita bóndanum Helga
porsteinssýni í Rugludal 10 kr. þóknun fyrir röggsemd þá, er hann sj’ndi sumarið 1876
í því að hreinsa burt skriðu þá, er fjell á tún nefndrar jarðar, og má greiða honum
þóknun þessa úr umboðssjóði.
petta er tjáð yður, herra amtmaður, til þóknanlegrar leiðbeiningar og bittingar
fyrir hiutaðeiganda.
— Brjef landsllöfðillgja til prestsins á Hólmum um lán gegn veði í
fasteign. — pjéf hafið herra prestur farið þoss á leit, að jeg vildi styðja að því, að
barnaskólanefndinni í Reyðarfjarðarhreppi vcrði leyft að lána út 1400 kr. gogn G°/6 vöxt-
um og fasteignarveði.
Fyrir því vil jeg ekki uiidir höfuð leggjast að tjá yður að sámkvæmt 1. grcin
tilsk. 27. maí 1859 verður engum leyft að lána út fjo gegn veði í fastoign og hærri árs-
vöxtum en 4 af hundraði. Síðan hefir raunar með tilsk. 5. jan. 1874 verið ákveðið að veita
megi sparisjóðum undanþágu frá þessari ákvörðun, en öðrum stofnunum eða einstökum
mönnum verður slík undanþága ekki veitt.
Brjef landsllöföingja til amtmanmins yfir norður og aust.ur umdœminu um
fjárveitingarvald s ýsl une fndar. — Á fundi árið 1877 ákvað sýslu-
nefnd Eyfirðinga að greiða úr sýslusjóði Skapta ritstjóra Jósepssyni 132 kr. 60 a., sera
kostnað við för hans suður á píngvöll 1876, til þcss að taka al' liondi Eyfirðinga þátt
í almennum fundi, er boðaður hafði verið út af fjárkláðanum á suðurlandi. pegar vet-
urinn þar á eptir gjörðabók sýslunofndarinnar var rannsökuð af amtsráðinu, gjörði það 14.
febrúar f. á. þá athugasemd, að mcð því 39. gr. svcitastjórnarlaganna gæfi eigi heimild
til hirihar umrœddu fjárveitingar, væri hún ólögmæt, og yrði upphæð hcnnar því eigi
fœrð sýslusjóðnum til útgjalda, þó að amtsráðið að öðru leyti álíti sanngjarnt og til-
hlýðilegt, að sýslubúar endurgildu viðkomanda ferðakostnað á einhvern annan og betur
við cigandi liátt. Eptir að sýslunefndin hefir síðan áfrýað þessum úrskurði hingað, og
þjer, herra amtmaður, hafið fyrir hönd amtsráðsins leitt ítarleg rök að honurn, vil jeg tjá
yður til þóknanlegrar leiðbeiningar og birtingar fyrir hlutaðcigöndum, það er nú sogir:
pað er vitaskuld að 39. gr. tilskipunar um sveitarstjórn frá 4. maí 1872
inniheldur ekki lagaheimild fyrir hinu áminnzta gjaldi, og að gjöld þau, sem eru sýslunni
alveg óviðkomandi, verða ekki greidd úr sýslusjöði; en hinsvegar má samkvæmt 42. gr.
tilskipunarinnar greiða úr sýslusjóði ekki að eins gjöld þau, sem lagaheimild er fyrir, on
94
9. jönf.
95
12. júnf.
90
12. júnf.
97
13. júnf