Tímarit Máls og menningar - 01.10.2016, Síða 28

K r i s t í n Ó m a r s d ó t t i r
28 TMM 2016 · 3
Hlustarðu á tónlist þegar þú skrifar?
Sjaldan.
Hver er uppáhaldstónlistin þín?
Oft tónlist þar sem ein og ein lína úr textanum verður ógleymanleg, ég get
nefnt Antony and the Johnsons, Bright Eyes og fleiri, líka klassísk músík sem
ég man aldrei hvað heitir, og tangómúsík eins og Piazzolla.
Dansarðu tangó?
Stundum, svona gutl – gutl er reyndar fyndið orð.
***
Stúlkan á næsta borði:
Ferill er eitthvað sem maður lítur yfir þegar ferillinn er liðinn.
Pilturinn á næsta borði:
Þetta ferli, að vera listamaður: þú veist ekki hvað þú ert að gera, hefur ekki
hugmynd um hvað þú ert að gera.
***
Viltu segja mér frá bókunum þínum, nokkur orð um hverja bók, ef við
byrjum á ljóðabókinni Blálogaland sem kom út 1999.
Blálogaland er staðsett fyrir neðan húsið mitt, mér finnst það eftirá, um
vetur. Ég hafði verið úti í Sádí Arabíu, í tilbreytingarlausum hita, sól og sandi,
og þegar ég kom heim hljóp ég út í kletta – mig vantaði rokið og brimið. Ein-
hverjir af textunum lýsa þessu. Þetta er svona heima-bók, Íslandsbók. Já, ég
starfaði á tímabili sem flugfreyja í pílagrímsflugi – ég var flugliði.
Hnattflug (2000).
Mörg og alls konar ferðalög leyfðu mér að safna efni í þessa bók sem
fjallar meira og minna um staði sem ég hef komið á. Sigrún Sigvaldadóttir
á mikið í henni afþví hún sá um útlitið, þetta er eins konar landabréfabók,
mín landabréfabók.
Fyrsta skáldsaga þín Sólar saga (2002) gerist í Bologna og fjallar um eftir-
köst líkamsárásar og nauðgunar.
Já, þessi skáldsaga er brotin upp með flassbökkum sem eru líka ljóð. Hún
er að einhverju leyti formtilraun og ólínuleg.
Ljóðabókin Túlípanafallhlífar (2003) en kaldhæðin og sker líka í hjartað.
Þakka þér fyrir. Ef ég fletti henni núna þá má hafa af henni skemmtan.