Tímarit Máls og menningar - 01.10.2016, Blaðsíða 131

U m s a g n i r u m b æ k u r
TMM 2016 · 3 131
hann þurft og afraksturinn er framúr-
skarandi og biðarinnar virði.
Innan skjólveggsins
Lokaorð aðfaraljóðsins ‚túnið heima‘
leiða okkur inn á sögusvið I. hluta þar
sem upphafslínan hljómar sem beint
framhald: „og okkar forhertu bein /
mega meyrna í garðinum / innan við
skjólvegginn enn um sinn“. Áframhald-
ið sýnir að hér vinnur skáldið meðal
annars með frasann að „græða og grilla“
sem vísar til íslenska gróðærisins og
síðar hrunsins og skjólveggurinn verður
tákn fyrir innilokun eða öllu heldur úti-
lokun; hann er skil á milli þeirra sem
eiga og hafa og vilja fyrst og fremst hafa
það gott en hugsa sem minnst til hinna
sem búa handan við vegginn með tak-
markaðan eða engan aðgang að gæðun-
um:
mæður og dætur
norðan við gasgrillið
feður og synir þar sunnan við
og síðasta máltíðin bíður
guðlegri tíma og göfugri
kvöldgesta
Síðar í ljóðinu er spurt:
hvað varð um
garðyrkjumeistarann mjúkmála
sem lofaði gullregni grillveislum
og séreignasælu með okkar nánustu
hvað varð um þjónustufulltrúann
sem kom með hellurnar pallinn og
pottana
og bauð okkur hræbillegt gasgrill
og girðingarefni á raðgreiðslum
Við viljum eiga „náðuga daga í sólstól
með vínglas / í hendi og snarkandi
skrokkana á eldinum / marga milljarða
náðugra / daga á skjólsælum pallinum“
en vályndir tímar nálgast og kannski
„ráðlegra / að fresta veislunni tíma-
bundið til að gæta / hagsmuna frænda
okkar kunningja og skyldra aðila.“
Á snilldarlegan hátt margfaldar
skáldið merkinguna þegar orðið „gas“ –
sem „okkur er uppálagt / að skrúfa
niður í“ – vísar ekki bara til grillsins og
ofgnóttarinnar heldur einnig til loftlags-
breytinga sem vofa yfir þótt við þumb-
umst við og vísum alfarið á bug „þeim
orðrómi að við bruðlum með gas /
umfram aðra“. Ljóðmælandi hefur
[…] rökstuddan grun
um að sjö vikna fastan sé framundan
og eftir það sjö öskugrá ár
sem munu þrútna og margaldast
Þeir sem reyna að sporna við þróuninni
í sínum eigin ranni fá ekki síður hæðn-
islegar athugasemdir frá skáldinu en
hinir sem bruðla með gasið:
þótt lattekynslóðin þykist þess
umkomin
að frelsa heiminn frá
gróðurhúsaáhrifum
með því að skríða aftur inn í
moldarkofana
og velta sér upp úr sjálfbærum
skítnum
eru hugmyndir okkar um afkomu
aðrar
enda stöndum við mannfólkið ennþá
í lappirnar
þrátt fyrir allt
Og við sorpinu sem ógnar lífríki til
lands og sjávar bregðumst við með því
að nota „sótthreinsuð sorporð / eins og
förgun urðun losun og gereyðing“.
Við aðskilnaðarmúrinn
Eins og sést af ýmsum þeim ljóðlínum