Gríma - 01.09.1948, Qupperneq 70

68 DULRÆNAR SÖGUR [Gríma
Krossi í Ljósavatnsskarði. Þar andaðist Jóhannes 2. dag
októbermánaðar 1871.
Hann hafði lagt svo fyrir, að lík sitt yrði flutt til
Húsavíkur og jarðað þar, og lagt ríkt á, að ekki yrði
út af því brugðið. En einmitt um þær mundir gerði
snjóa mikla og ótíð, svo að illfært var um sveitir. Varð
því að ráði að Jóhannes var jarðsunginn í Ljósavatns-
kirkjugarði. — Fljótlega eftir jarðarförina fór Sigur-
jón á Laxamýri að verða föður síns var bæði í vöku og
svefni; þóttist hann oft sjá hann áhyggjufullan á svip
og jafnframt ógnandi og fannst allt benda til þess, að
gamli maðurinn væri óánægður með hvílustað sinn og
vildi ekki hlíta því, að út af fyrirmælum hans hafði ver-
ið brugðið. Leið svo veturinn, og fannst Sigurjóni, að
ekki mætti svo búið standa. í öndverðum júlímánuði
sumarið eftir safnaði hann að sér mönnum og lét þá
róa ferju mikilli, er hann átti, upp eftir Skjálfanda-
fljóti eins langt og komizt varð með hana, eða að Felli
í Kinn. Var ætlun hans að grafa föður sinn upp og flytja
til Húsavíkur. Fór hann sjálfur suður í Núpa í Aðaldal,
því að þar bjó þá Kristján bróðir hans; ætlaði hann að
kveðja hann til ferðar með sér.
Þá víkur sögunni að Núpum. Þenna morgun vakn-
aði Kristján snemma og sá þá mann standa við rúm-
gaflinn; þekkti hann þegar, að þar var kominn Jóhann-
es faðir hans og brosti til hans mjög ánægjulegur á svip-
inn. Hvarf hann skjótlega, en um leið var drepið á bað-
stofugluggann; var þar Sigurjón kominn þeirra erinda,
sem áður er getið. — Þeir bræður héldu síðan til Ljósa-
vatns, og var kista Jóhannesar grafin upp, borin út að
Felli, látin í ferjuna og róið með hana niður Skjálfanda-
fljót, þaðan austur með söndum og alla leið til Húsa-
víkur. Var Jóhannes jarðsunginn þar öðru sinni, við