Blik - 01.04.1960, Síða 175
B L I K
173
hrepps. Vottar þá Jón Ingi-
mundarson í Mandal, að hún
eigi engan að, sé skylt að fram-
færa sig sjálf, sé orðin ófær til
allrar stritvinnu og sé öreigi.
Sjálfsagt hefur hún sagt þetta
að mestu leyti satt, gamla kon-
an, en þó hefur hún vitað und-
ir niðri, að Nýborgarheimilið
var henni veraldleg „borg á
bjargi traust,“ a. m. k. meðan
Þórönnu entist aldur. Svo mik-
ils mat hún tryggð Herdísar og
langa og dygga þjónustu.
Hin mörgu hjú hjónanna í
Nýborg öll hjúskaparárin
þurftu oft og tíðum að inna
mikið starf og erfitt af hönd-
um. Þess á milli voru þau frjáls
og óþvinguð, og það mátu þau
mikils.
Áður er drepið á störf vinnu-
mannanna árið um kring.
Störf vinnukvenna á vertíð-
um var að draga fisk úr Sandi,
eins og það var kallað, draga
hann með þar til gerðum fisk-
krókum austan úr Læk eða
Fúlu upp í krær, gera þar að
honum og annast verkun hans
að öðru leyti. Kró Sigurðar
stóð skammt norður af Ný-
borgarhúsinu, þar sem síðar
var byggður Söluturninn, er
stóð við suðurbrún Strandveg-
ar, áður en hann var breikkað-
ur haustið 1958. Þá var Sölu-
turninn brotinn niður og lát-
inn hverfa. Upp í króna varð
að bera sjó í fötum neðan frá
sjó eða sjávarborði norður af
krónni, þar sem Fiskiðjan
stendur nú eða þar tim bil.
Á sumrin lúðu vinnukonurn-
ar í Nýborg hina stóru garða
og unnu við það dögum og
vikum saman. Þá reyttu þær
einnig lunda og fýl á fuglveiði-
tímanum. Síðan tóku við haust-
störf vinnuhjúanna við upp-
skeru garðávaxta, slátrun sauð-
fjár og sláturgerð. Síðan tó-
vinnan, þegar á haustið leið.
Mikils þurfti við á svo mann-
mörgu heimili, bæði til fata og
fæðis.
Þegar Sigurður Sveinsson
stundaði smíðanámið í Kaup-
mannahöfn, leit hann vel í
kringum sig í verklegum efn-
um og var glöggur á að meta
til nota heima ýmislegt, sem
hann sá Danina búa til og not-
færa sér. T. d. lærði Sigurður
þar að hlaða bakarofna og nota
þá til brauðbaksturs. Þessi
kunnátta hans kom löndum
hans fljótlega að gagni, er hann
kom heim frá námi. Þá hlóð
hann t. d. bakarofn í Þorláks-
höfn, og var hann notaður þar
til að baka í rúgbrauð á ver-
tíðum.
Þegar Sigurður hafði búið
nokkur ár í Nýborg, kom hann
sér upp einskonar brauðgerðar-
húsi. Hann hlóð upp kofa úr
hraungrýti, þar sem íbúðarhús-
ið SóLheimar stendur nú, það er
nokkrum metrum suð-austur af