Blik - 01.05.1965, Page 17
B L I K
15
Ólaf á Ofanleiti í stað þess að myrða
hann?
Maddama Margrét var flutt til
Algeirsborgar og seld þar mansali
ásamt þeim tveim börnum þeirra
hjóna, Margréti og Jóni (yngra), er
hjá þeim voru í Rauðhelli. Prests-
frúin mun ekki hafa lifað mörg ár í
þrældómi. Hún leið miklar andleg-
ar þjáningar og nauð, en hélt til síð-
ustu stundar trú sinni og rækti hana
í leyndum.
Raudhellir
Séra Gissur Pémrsson að Ofan-
leiti (1689—1713) segir um Rauð-
helli:
„Með því að sá hellir, er séra Jón
sálugi Þorsteinsson flýði í, þá hann
var af Tyrkjum martyreraður, er nú
af brimi og sjógangi niður brotinn,
hver eð var niður við sjóinn austur
undan Kirkjubæ, sem tvö steinköst
frá túngörðum..."
Séra Jón Austmann að Ofanleiti
segir um Rauðhelli í sóknarlýsingu
sinni 1843:
„í landnorður frá Kirkjubæ ligg-
ur enn nú undir lágum kletti lítið
hellisgjögur, sem að mælt er, að séu
eftirstöðvar af helli þeim í hverjum
Tyrkir árið 1626 (svo í handritinu)
drápu séra Jón Þorsteinsson (píslar-
vott). I þessu gjögri, sem áður hafði
verið hellir, en nú er brotinn upp af
sjávargangi, er grjótið rautt, en
hvergi þar nærri, og hefur því til
forna verið meining sumra, að þetta
rauða grjót í hellinum mundi tákna
kvalafullan dauða prestsins og
þeirra, sem í hellinum voru drepnir
með honum, jafnvel þó orsökin sé
auðsjáanleg, þar sem er eldurinn og
sjórinn".
I sóknarlýsingu sinni 1873 nefnir
séra Brynjólfur Jónsson ekki Rauð-
helli.
Þorsteinn læknir Jónsson (í Vm
1865 — 1905) skrifar:
„Eigi veit ég, hvort sá hellir
þekkist nú, er séra Jón var veginn
í enda er þar alltaf að hrapa af,
og hellirinn því ekki lengur til eða
sjáanlegur, enda fylgsnið mjög vel
Raufthellir (Píslarhellir Ó. K.). Órin stefnir á raufina 'á hellisþakinu. Þverskurður
af hellinum, eins og hann er nú.