Blik - 01.05.1965, Síða 65
B L I K
63
ur nokkrum sinnum fram í febrúar
1922.
Samtímis „Apanum" var Skugga-
sveinn sýndur í Nýjabíó við Vest-
mannabraut. (Nú skreiðargeymsla
Arsæls Sveinssonar). Aðalhvata-
menn þessarar leiksýningar voru
þeir Litlabæjarbræður, Kristinn og
Valdimar Astgeirssynir. Stóru og
rúmgóðu leiksviði var komið upp
við vesturgafl salsins,, og samband
milli hans og kjallara hússins. Að
sjálfsögðu var þetta bráðabirgðar-
leiksvið, heljarmikill trépallur, sem
hægt var að taka niður í fljótheit-
um, svonefnt Kumbaldafyrirkomu-
lag. Þannig var þetta einnig í
Gúttó og Tangahúsinu, þegar leik-
ið var þar. Notast var við gömul
leiktjöld, sem einhvern tíma áður
höfðu notuð verið í Skuggasveini,
þau máluð upp og hresst við. Það
gerði Engilbert Gíslason. Þau urðu
í alla staði prýðileg.
I þetta sinn léku þessir í Skugga-
sveini:
Skuggasveinn: Jóel Eyjólfsson,
Sælundi
Lárentzius: Guðjón Jónsson,
Oddsstöðum
Sigurður í Dal: Helgi Guðmunds-
son, Dalbæ
Jón sterki: Jón Hafliðason, Bergs-
stöðum
Grasa Gudda: Guðlaugur Hans-
son, Fögruvöllum
Smala Gvendur: Kristinn Ast-
geirssyni, Litlabæ
Manga: Þórsteina Jóhannsdóttir,
Þingholti
Grímur stúdent: Guðjón Guðjóns-
son, Strandbergi
Helgi: Valdimar Astgeirsson,
Litlabæ
Asta í Dal: Þórunn Hreinsdóttir,
Uppsölum
Haraldur: Jóhann Jónss., Brekku
Ogmundur: Olafur Sigurðsson,
Strönd
Ketill skrækur: Einar Einarsson,
Norðurgarði
Hróbjartur: Kristinn Astgeirsson,
Litlabæ
Galdrahéðinn: Kristinn Astgeirs-
son, Litlabæ
Grani og Geir: Ovíst
í þetta skiptið lék Kristinn Ást-
geirsson 3 hlutverk, lét sér hvergi
bregða og leysti þau öll snilldarlega
af hendi t. d. Hróbjart. Sagði fólk,
að hann hefði verið óviðjafnanlegur.
Mér persónulega fannst hann þó enn
betri í Smala Gvendi. Einar var
snilldargóður í Katli og sögðu svo
margir, að enginn hefði leyst það
hlutverk jafn vel af hendi, hvorki
fyrr né síðar.
Eitt sinn voru foreldrar Einars,
þau Einar Jónsson bóndi í Norður-
garði og kona hans Árný Einarsdótt-
ir, á sýningu á Skuggasveini. Einar
yngri lék. þá Ketil skræk. Fyrir aftan
þau sátu tveir og ræddu um leikinn
og dáðust mjög að leik Einars í
hlutverkinu. Heyrðu þau hjónin
glögglega til manna þessara (og var
máske til þess ætlast af þeim). „Já,