Blik - 01.05.1965, Page 191
Gísli Engilbertsson:
KVÆÐI
(Hér birtir Blik eins og undanfar-
in ár nokkur kvæði eftir Gísla Eng-
ilbertsson verzlunarstjóra á Tangan-
um).
BARNASKÓLINN
(Ort er barnaskólahúsið var tekiÓ í
notkun 1917).
Steinbyggingin standi lengi
studd af alvalds máttarhönd;
kennslan sé í góðu gengi
glæðist fræðsluþrá í lund.
Skólinn veri sæmd og sómi
sérhverjum, sem elskar gott;
héðan út um landið Ijómi
ljós, sem sýni manndómsvott.
Undir skólann börnin búum, —
börnum snemma kennum gott;
hingað þeirra hugum snúum,
hrífum þau úr solli brott;
allt sé hreint frá okkar höndum,
öllum svo það verði bert;
siðferðið í sómans böndum
sífellt reynist heiðurs vert.
Ungdómurinn lengi læri
lífsins réttu marki ná;
ávöxt góðan framtíð færi,
föðurlandið hyggi á.
Manndáð ætíð endurnærið,
ávallt skíni menntaljós;
gæfan sanna gleði færi
góðum börnum maklegt hrós.
Hylli guðs og góðra manna,
gæfan fylgi æskulýð.
Allir nái síðar sanna,
sigur fæst, er endar stríð.
Ut í heiminn einhvern tíma
opin stendur flestum braut,
byrjar lífsins langvinn glíma;
lífi fylgir gleði og þraut.
Sjá má glöggt, að dugur, dáðir
dregur manninn upp á við;
andinn finnur upp þau ráðin,
að við stefnum ljóss á mið.
Kirkjan vor og kennsluskólinn
kristnum mönnum veitir lið;
þar er ljós og þar er sólin,
þar má efla sálarfrið.
Skólaljósin lýsi upp brautir
lífs á vegferð alla stund;
það kann mýkja margar þrautir,
marga græða særða und .
Kærleiksandann allir glæði,
allir vilji sæmd og gagn;
dyggðaveginn þráfallt þræði,
þar með aukist lærdómsgagn.
(Fréttir, marz 1917).