Blik - 01.05.1965, Page 258
256
B L I K
til þess að rjúfa einangrunarmúrinn
og sækja vörur og fólk.
Þegar til Eyja kom, renndi vélbát-
urinn sér upp að vestanverðri bæjar-
bryggjunni, sem þar var úr timbri,
og ég sté á land.
I Edinborgarskrifstofunni hitti ég
sjálfan kaupmanninn og útgerðar-
manninn m. m. og hóf þegar að
pranga inn á hann varningnum mín-
um. Sumt seldi ég fyrir sjálfan mig
og nokkuð fyrir aðra. Eg átti mikið
af ýmis konar smávarningi, sem ég
hafði pantað á sínum tíma frá Im-
portören í Kaupmannahöfn. Sýnis-
horn af varningnum sýndi ég Gísla
þarna í skrifstofunni hans. Það voru
nankinsbuxur, axlabönd, rakhnífar,
blásteinn, hellulitur, styttubönd,
sjálfskeiðingar, kaskeiti, silkiháls-
klútar og fleiri tízkuvörur. Og síðast
kem ég að hárkömbunum, sem öllu
hinu komu af stað. Ég bauð þarna
forláta hárkamba með löngum tind-
um. Þeir ullu satt að segja rúsínunni
í pylsuendanum á þessu ferðalagi
mínu. Ég gæti ef til vill fullyrt, að
út á þá fékk ég hvorki meira né
minna en konuna mína, sem ég hef
nú búið með í hálfa öld. Það atvik-
aðist á þessa lund:
Gísli kaupmaður ferðaðist títt til
annarra landa. Þar kynntist hann
ýmsum nýjungum. Mér skildist, að í
einni utanlandsferðinni hefði'hann
náð sér í nýtizku ritvél, eða var það
fremur reikningsvél? — Hvað um
það. Stúlka vann við vélina þarna í
skrifstofunni og lét ekkert á sér
kræla, meðan við Gísli þinguðitm
um varninginn og prúttuðum. En
þegar ég tók fram hárkambana með
viðeigandi lofsorðum og aðdáun, þá
leit stúlkan við og athygli hennar
var vakin. Þá sá ég, að þetta var
kvennablómi, svo að ég varð þegar
fanginn af. En þegar ég hafði sýnt
henni kambana, fannst mér eins og