Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1933, Síða 96

94
er Magnús Jónsson úrsmiður arfleiddi sjóðinn að á dánarbeði. Árlega
er útbýtt 9/>» hlutum ársvaxta beggja sjóðanna til sjúklinga, sem dvelja
á sjúkrahúsinu eða eru nýlega farnir. Sjóðurinn er nú nálægt kr.
3700,00. Síðustu árin liefir skiptafé sjóðanna numið samtals rúmum
800 krónum. Hér er nS'kominn til sögunnar sjóður enn til styrktar
fátækum sjúklingum \ið spítalann. Það er minningarsjóður Oktavíu
Þórðardóttur frá Móbergi. Stofnfé þessa sjóðs er kr. 7606,73. Því
miður er þó nokkuð langt að bíða þar til sjúklingar njóta góðs af
sjóði þessum, því að samkvæmt skipulagsskránni (sem staðfest var
af konungi 30. marz 1932), má eigi útbýta styrk úr honum fvrr en
Iiann er orðinn kr. 100,000, en þá skal verja árlega 3/4 af ársvöxtun-
um til styrktar fátækum sjúklingum við spítalann án tillits til þess,
hvaðan sjúklingarnir eru. Það var faðir Oktavíu, Þórður Guðmunds-
son, fyrr bóndi að Móbergi í Langadal, sem átti frumkvæði að sjóðs-
stofnun þessari með uppkasti að erfðaskrá, er hann gerði áður en
hann dó. Þórður var sjúklingur á spítalanum í allmörg ár (hafði
berkla í læri) um og eftir aldamótin síðustu og seinna í mörg ár
hjálparmaður við hjúkrunina.
Starfsskýrsla Rauðakrossdeildar Akureyrar 1933. Starfinu
haldið áfram líkt og áður, nema sumarmánuðina frá 1. júní til 30.
sept. Yfir þann tíma, eða 4 mánuði, var hjúkrunarkonunni sagt upp
vistinni, og' var það gert út úr fjárhagsvandræðum til að spara fé.
Hjálparstöðinni var þó haldið opinni, eftir sem áður, fyrir aðstoð
yfirhjúkrunarkonu sjúkrahússins, frk. Þóru Guðmundsdóttur. Annars
starfaði hjúkrunarkona deildarinnar á líkan hátt og áður, fyrst og
fremst að heimilishjúkrun, en þar næst sem skólahjúkrunarkona við
barnaskólann og var til aðstoðar Jónasi lækni Rafnar og héraðslækni
við hjálparstöðina. Ennfremur aðstoðaði liiin Iækna í bænum við að-
gerðir á lækningastofum þeirra eða við meiri háttar aðgerðir úti í
bæ. AIls veitti hún hjúkrunarhjálp á heimilum í 810 skipti. Þar að
auki heimsótti lnin í 107 skipti heimili skólabarna til viðtals við for-
eldra og' leiðbeininga vegna barnanna. Ennfremur vitjaði hún mæðra
og unglinga 79 sinnum. I 69 skipti aðstoðaði bún lækna í bænum,
og í 26 skipti vakti hún yfir sjúklingum heilar nætur. A hjálparstöð-
inni var berklasjúklingum veitt læknishjálp í 360 skipti. 106 nýir
sjúklingar komu til atliugunar. 188 sjúklingar voru lilustaðir og skoð-
aðir vandlega. I 121 skipti var sjúkrabifreiðin notuð til að flytja
sjúklinga til sjúkrahússins og' Kristneshælis eða þaðan til heimilanna,
og kom aldrei fyrir, að sjúkraakstri í bifreiðinni yrði að fresta vegna
illviðra og ófærðar. Lengsta ferðin var norður í Mývatnssveit. Tekjur
á árinu urðu samtals kr. 3856,00 (þar af 1000 kr. úr bæjarsjóði og
500 kr. úr ríkissjóði). Gjöld samtals kr. 3856,00. Með áðurnefndri
sparnaðarráðstöfun, að fella niður starf hjúkrunarkonunnar yfir sum-
armánuðina, tókst að halda fjárhagnum í sæmilegu horfi, svo að ekki
þurfti að skerða sparisjóðsinnstæðu, sem nam kr. 3569,80 í árslok. Þó
sjúkrabifreiðin sé deildinni til mikils sóma, jafnframt því sem luin
kemur sjúklingum að ágætu gagni, þá borgar hún ekki þann kostnað,
sem af henni leiðir. Jónas læknir Rafnar heíir frá því að hjálparstöð-