Strandapósturinn - 01.06.2009, Qupperneq 45

43
voru með póstinum. Einn þeirra var maður að nafni Ólafur
Hjaltested.
Þeir misstu af símalínunni og lentu í miklum hrakningum.
Grófu þeir sig í fönn og dvöldu þar um stund en rifu sig síðan af
stað nema Ólafur sem ekki treysti sér lengra. Komust hinir síðan
við illan leik í Fornahvamm. Strax þegar veður leyfði var farið að
leita en þegar Ólafur fannst var hann látinn. Um þetta má lesa í
Söguþáttum landpóstanna, II. bindi.
Spölkorn fyrir ofan Fornahvammsleitið er komið að Neðri-Búr-
fellsá. Til vinstri má nú sjá tvær gamlar brýr ofar í hlíðinni. Sú sem
er nær er á veginum sem notaður var á undan núverandi vegi.
Hin er nokkru ofar og er lítil bogabrú. Um þessa brú eru engar
skráðar heimildir og ekki vitað hvenær hún var byggð. Það sem er
þó merkilegast er að ekki sjást nein merki þess að eiginlegur veg-
ur hafi verið lagður að henni. Þrátt fyrir það kann hún sem best
hafa verið notuð á vetrum. Fyrir allnokkrum árum var hún máluð
fjólublá, einnig gömlu brýrnar á Hvassá og hjá Dýrastöðum í
Norðurárdal. Þetta gerði listakonan Finna Birna Steinsson og má
teljast umhverfislistaverk.
Nokkurn spöl ofar erum við komin á móts við Krókalæki. Þarna
var veginum breytt verulega árið 1985. Gerður var nýr farvegur
fyrir Norðurá, þannig var hægt að færa veginn úr hlíðinni og ekki
þurfti að fara yfir Krókalækina. Gamli vegurinn, lækirnir og ræsin
yfir þá blasa við. Þarna var oft mjög snjóþungt á vetrum. Nokkru
ofar er svo farið yfir Efri-Búrfellsá sem er ekki meira en venjuleg-
ur lækur.
Nú styttist að efstu brúnni á Norðurá. Þegar horft er til austurs
sést hvar á kemur austan að og fellur í Norðurá. Heitir hún Aust-
urá. Dalverpi er með henni og nokkuð brött hlíðin að sunnan-
verðu. Þar eru tvö þvergil og hið meira heitir Grákollugil. Áður
en komið er að brúnni er vegslóði til vinstri. Hann liggur upp að
endurvarpsstöðinni á Stórhól.
Flóinn, sem þarna er, heitir Sæluhúsflói. Hæðin vestan við veg-
inn heitir Sæluhúsheiði. Rétt við slóðann upp á Stórhól eru tóft-
arbrot sem eru grænni en umhverfið í kring. Þarna mun hafa
verið sæluhús en ekki veit ég sögu þess. Í Árbók Ferðafélags Ís-
lands 2004 eftir Freystein Sigurðsson segir svo á bls. 257: „Fjall-
vegafélagið lét ryðja reiðveg og varða yfir heiðina 1833, en sælu-