Strandapósturinn - 01.06.2009, Side 112

110
í Miklagarði, og bóndanum þótti hann ódæll. Eitt sinn reið Alli
yfir túnið í Miklagarði, og bóndinn skammaði hann fyrir það.
Alli svaraði honum: „Hvar er heimreiðin?“
Jóhannes var að láta okkur botna: „Upp á fjallið fór í gær,/
fagurt skein þá sólin,“ og Alli botnaði: „Fyrir handan blasti bær,/
bráðum koma jólin.“ Ætli þetta sé ekki það fyrsta, sem varðveitzt
hefur eftir skáldið. Hann var með móður sinni í húsmennsku hjá
Steingrími í Miklagarði. Jón bróðir var í skóla með Aðalsteini á
Núpi í Dýrafirði. Strákarnir lögðu Steina í einelti eins og sagt er
núna og höfðu gaman af því. Jón varð að hjálpa honum. Steini
var illyrtur, svaraði fyrir sig, en var pasturslítill, og svo var hand-
leggurinn á honum svona, og þeir níddust á því. Skáldanafnið
Steinn Steinarr var ekki komið þá. Hitt skáldið, sem ég þekkti,
var illskeytt í garð Skarðsverja, Sigvalda á Skarði og séra Ásgeirs
í Hvammi. Stefán bjó á Ballará, þegar hann kvað sem mest um
þessa menn, fór síðan í Bessatungu eins og áður sagði. „Heilsar
skáld Skarði,/skítnum kotgarði,/sviptum auðsarði,/undir mel-
barði“, – kvað skáldið.“
Svo ferðu suður?
„Sumarið og veturinn eftir fermingu var ég á Hólmavík, ýmist
hjá föður mínum, eða ég var hjá móður minni í Skeljavík, rétt
sunnan við bæinn, en þá höfðu foreldrar mínir skilið. Ég var
í skóla á Hólmavík og gekk allsæmilega, reri á skektu, trillu,
með eldri frænda mínum, Einari frá Sandnesi. Amma hans var
dóttir Torfa á Kleifum og við því þremenningar. Rerum frá
Hamarsbænum þarna og lögðum upp aflann í kaupfélaginu hjá
Sigurjóni, föðurbróður mínum, sem tók við honum af mikilli
ljúfmennsku.
Vorið 1928 var ákveðið, að ég færi suður til Reykjavíkur í
skóla, því Tryggvi bróðir og kona hans Sigríður, dóttir Sigurðar
„söngs“, buðust til þess að hafa mig og halda mér uppi. Ég hafði
enga peninga til að fara í skóla. Tryggvi bjó á Njarðargötu 35,
rétt fyrir neðan Hnitbjörg. Þau höfðu nýlega stofnað heimili.[4]
Ég fór með Suðurlandinu til Reykjavíkur og fyrst til Pálínu frá
Bíldudal, vinkonu mömmu, hún bjó á horninu á Bergstaðastræti
og Baldursgötu. Alltaf man ég eftir því, þegar Tryggvi kom
skálmandi niður Baldursgötuna til að taka á móti mér með