Úrval - 01.06.1951, Qupperneq 31

NÝJUNGAR I LÆKNISFRÆÐI
29
ir við krabbamein, á vissum
tímabilum ævinnar.
Áður fyrr var sá berklaveiki,
af almenningi, fyrirfram dauða-
dæmdur, nú sá krabbameinsveiki
— og sá almannarómur laug
ekki, því að báðir komu oft of
seint undir læknishendur.
Fyrir 20 árum varð loks séð,
að berklabaráttan var vonlaus,
ef bíða átti eftir því, að þeir
sjúku leituðu læknis af sjálfs-
dáðum.
Því var hafin leit að berkla-
sjúklingum, og þekkjum við nú
þegar árangurinn af þeirri bar-
áttu, undir forustu Sigurðar
Sigurðssonar berklayfirlæknis.
Dæmið er deginum ljósara.
Nákvæmlega sömu lögmál
gilda um krabbameinið.
Það verður að hefja leit að
þeim sjúku.
Krabbameinsvarnarstöðvum
verður að koma upp. Reynsla
af slíkum stöðvum er þegar fyr-
ir hendi, í stórum stíl, í Banda-
ríkjum Norður-Ameríku.
Læknisfræðin ræður nú yfir
fullkomnari aðgerðum en áður.
Á sviði skurðlækninga hafa
blóðgjafir og ný svæfingatækni
gert hinar mestu skurðaðgerðir
tiltölulega hættulitlar.
Á sviði geislalækninga hafa
og orðið miklar framfarir, þar
sem molar hafa hrotið þangað
af borðum kjarnorkuvísindanna.
Sérstök ,,hormón“ eða vaka-
ljrf eru nú og tiltækilegri en áð-
ur í baráttunni við krabbamein-
ið. Eftir er aðeins að finna þá
sjúku í tæka tíð.
Einfaldar rannsóknir útiloka
fljótlega meirihlutann í þeim
aldursflokkum, sem fyrst verða
teknir fyrir, þ. e. fólk yfir fer-
tugt, svo að aðeins fáir þurfa
að ganga í gegnum nákvæmari
rannsóknir, og ef krabbameinið
finnst áður en það er komið til
vitundar hlutaðeigandi s júklings,
sem slíkt, þá er lækning nokk-
urnveginn viss í flestum tilfell-
um.
Ef almenningur, heilbrigðis-
yfirvöld og læknar vilja sinna
þessu máli, eins og gert var með
berklana 1935, þá má vænta
þess, að krabbameinsdauðinn
verði eftir 20 ár kominn niður
í helming af því sem er í dag.
Strákpatti segir í símann um leið og 1S ára systir hans þrif-
ur hann af honum: „Þér hafið fengið skakkt númer. Ég á
enga fallega systur." — Woman’s Home Companion.