Úrval - 01.06.1951, Side 68

Úrval - 01.06.1951, Side 68
66 ÚRVAL að snúast hraðar en áður. Að lokum er snúningshraði stjörn- unnar orðinn svo mikill, að úr henni taka að kvarnast stykki, sem þeytast út í geiminn. Við þetta blossar stjarnan upp skamma hríð og nefnist þá „nóva“ (nýstirni). Nokkrar slíkar ,,nóvur“ sjást á hverju ári. En stundum kvarnast ekki úr stjörnunni, hún heldur áfram að dragast saman, snúningshraðinn eykst og hún verður heitari. Út- reikningar sýna, segir Hoyle, að síðustu ævidaga sína er svona stjarna minni en jörðin, en ten- ingur úr efni hennar, sem er þumlungur á hvern veg, vegur um 1000 miljónir lesta. Yfirborð hennar, sem sendir frá sér geysi- legt röntgengeislaregn, snýst með 100 miljón mílna hraða á klukkustund. Þegar hitinn í kjarna stjörn- unnar er orðinn 300 sinnum meiri en í kjarna sólarinnar, hefst frumeindabreyting í henni að nýju, en í þetta skipti mynd- ast þyngri frumefni, svo sem járn, úraníum o. fl., úr efnivið hennar, sem nú er næstum ein- göngu helium. Frumeindabreyt- ing af þessu tagi krefst orku og lækkar því skyndilega hita- stigið í kjarna stjörnunnar. Hún leysist í sundur og gefur um leið frá sér svo mikið þyngdar- afl á örfáum mínútum, að meg- inhluti efnis hennar þeytist út i geiminn í ægilegri sprengingu. Hið eina sem eftir verður, er dauft „dvergstirni", — hinn dimmi, þétti, útbrunni kjarni. Fyrirbrigði þetta nefnist „súper- nóva“. Hoyle hefur sérstakan áhuga á „súpernóvum", því að hann og Lyttleton eru þeirrar skoð- unar, að þær séu upphafið að plánetunum, þar á meðal jörð- inni. Ýms sérkenni sólkerfisins koma heim við þessa kenningu Hoyles og Lyttletons. Plánet- urnar eru að mestu gerðar úr þungum frumefnum, en sólin aftur á móti að mestu úr vetni og helium. Pláneturnar snúast hratt umhverfis sólina og f jarri henni, og því ólíklegt, að þær hafi nokkurn tíma verið hluti af henni. Um helmingur þeirra stjarna, sem sýnilegar eru frá jörðinni, eru svonefnd ,-,tvístirni“ — tvær stjörnur, sem snúast um sameig- inlega miðju. Ef önnur springur sem „súpernóva", kastast mik- ill hluti hennar burt úr tví- stjörnukerfinu, jafnvel út úr
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.