Úrval - 01.12.1958, Qupperneq 44

ÚRVAL
tíu og þrem sögðu þrír fjórðu,
að þeir hefðu verið orðnir al-
varlega óánægðir með konur
sínar áður en fyrsta hjúskapar-
árið var liðið. Sérstaklega er
athyglisvert, að sjö menn höfðu
komið auga á galla, sem þéir
voru „mjög óánægðir með“, hjá
konum sínum, meðan þeir voru
heitbundnir, og átta „þegar frá
fyrstu kynnum“.
Enda þótt svörin við fyrstu
spurningunni gæfu til kynna,
að einungis þrjátíu og níu
væru fyllilega ánægðir með
konur sínar, voru miklu fleiri
sem töldu hjónaband sitt gott
þegar beinlínis var spurt um
það. Hér er ein slík spurning:
„Viljið þér halda áfram að búa
með konunni yðar . . . af því
að þér elskið hana?“ Sjötíu og
átta menn svöruðu játandi eða
„það er eina ástæðan".
Önnur spurningin hljóðaði
þannig: „Ef þér gætuð fyrir
eitthvert kraftaverk þrýst á
hnapp og uppgötvað, að þér
hefðuð aldrei verið kvæntur
konunni yðar, munduð þér þá
þrýsta á hnappinn?“ Hér var
spurning, sem gerði jafnvel
hinum samvizkusömustu og
feimnustu kleift að segja hug
sinn frjálst og án þess að þurfa
að fá samvizkubit. Samt svör-
uðu sextíu og sex hiklaust neit-
andi, og átta í viðbót svöruðu
einnig neitandi, en með fyrir-
vara, og fimm vissu ekki hverju
þeir áttu að svara. Aðeins sautj-
án töldu sig mundu nota slík
HVAÐ ER AÐ HJÓNABANDI ÞÍNU ?
tækifæri til að binda enda á
hjónaband sitt.
Næsta spurning snerti nálægt
svið — óánægju, ekki með til-
tekinn maka, heldur með hjóna-
bandið sem stofnun. Hún var
þannig: „Munduð þér, með þá
reynslu og vitneskju sem þér
hafið nú, vilja kvænast ef þér
væruð ókvæntur?“ Sjötíu og
sjö sögðu já. Fimm í viðbót
svöruðu játandi með fyrirvara.
Aðeins ellefu svöruðu neitandi,
afdráttarlaust eða með fyrir-
vara.
Þegar líða tók á könnunina
skaut fyrstu spurningunni upp
aftur. Þá voru þeir orðnir sjötíu
og sjö sem ekki létu í ljós neina
óánægju með hjónaband sitt.
Þannig urðu æ fleiri ánægðari
með hjónabandið eftir því sem
leið á könnunina — í raun og
veru miklu ánægðari en þeir
sem spurðu töldu ástæðu tiL
Eftir hundruð spuminga og
tólf spurningatíma voru furðu-
lega fáir sem töldu sig vera
ákaflega óánægða með hjóna-
band sitt. Þeir höfðu gert upp
reikninga lífs síns og vom þeg-
ar öll kurl komu til grafar á-
nægðir með útkomuna.
En ein mjög athyglisverð
þróun kom í ljós við könnunina:
því sannfærðari sem mennimir
urðu um að hjónabandsham-
ingja þeirra væri viðunandi,
þeim mun fleiri galla sáu þeir
í fari eiginkvenna sinna. Fyrsta
spurningin í könnuninni var
endurtekin um það bil sem hún
42