Úrval - 01.06.1959, Qupperneq 42

ÚRVAL
féllu í dásvefn þegar við fyrstu
tilraun.
Einn af sjúklingum mínum
var taugaveiklaður og kvaldist
af áhyggjum, einn þeirra sem
gerir úlfalda úr mýflugunni.
Hann sá um miklar byggingar-
framkvæmdir og hafði yfirverk-
stjóra, undirverkstjóra og iðn-
greinarformann í þjónustu sinni.
,,Ég veit, að allt þetta fólk
vinnur hjá mér, en ég vil helzt
gera allt saman sjálfur."
Það var gallinn á honum.
Hann vaknaði á hverjum
morgni, úthvíldur andlega og
líkamlega, en eyddi allri sinni
orku í vinnuna, svo að hann var
eins og lurkum laminn að kvöldi,
og meltingin fór öll úr skorðum.
I dásvefni skýrði ég fyrir
honum, að hann væri sjálfur
sinn versti óvinur. Ég sagði
honum, að í hernum væri það
hershöfðinginn, sem gæfi fyrir-
skipanir, sem væru síðan fram-
kvæmdar af liðsforingjum hans
og óbreyttum hermönnum. En
hann væri að reyna að vinna
fyrir þá alla — jafnt dátann
sem yfirforingjann. Upp frá
þessu ætti hann að vera hers-
höfðinginn, og haga sér eins og
hershöfðingi.
Að þrem vikum liðnum sagði
hann mér, að sér liði miklu bet-
ur bæði andlega og líkamlega,
eftir sjö vikur var hann farinn
að borða ýmislegt, sem hann
hafði ekki þolað í fjölda ára, og
þegar tíu vikur voru liðnar
sagði hann, að nú væri hann
DÁLÉIDDIR SJÚKLINGAR
orðinn jafngóður. Hann hafði
læknast.
Á síðustu árum hefur áhugi
fyrir dáleiðslu aukizt mjög mik-
ið, en enn sem komið er hefur
hún lítið verið notuð í lækninga-
skyni, að minnsta kosti af flest-
um hinna skynsamari manna í
læknastétt. Þrátt fyrir meira en
hundrað ára reynslu af tilraun-
um með dáleiðslu, er dásvefn-
inn ekki kunnur nema að litlu
leyti, og skilningur á dáleiðslu-
fyrirbærum er af skornum
skammti.
Brezka læknafélagið gaf árið
1955 samþykki sitt til, að nota
mætti dáleiðslu til lækninga.
Hefur sú yfirlýsing svipt burtu
nokkru af þeim kynjahjúp, sem
dáleiðslan hefur verið sveipuð
í augum flestra okkar, og stað-
fest, að hér er ekki um að ræða
sérstaka náðargáfu, heldur vís-
indagrein, auðlærða öllum sem
vilja kynna sér einhverja af
hinum mismunandi aðferðum
hennar.
Tannlæknar eru auðvitað
mjög áfjáðir í að nota dáleiðslu
til að draga úr eða eyða ótta
sjúklingsins og sársauka við
tannfyllingar og tanndrátt.
Fyrr en þeir hafa náð því marki,
er tæplega hægt að segja að
þeir stundi nútíma tannlækn-
ingar.
Ég hef haft til meðferðar
hundruð astma-sjúklinga og
ég mæli eindregið með því að
dáleiðslu sé beitt við lækningu
38