Úrval - 01.06.1959, Blaðsíða 91

SKÆÐASTI ÓVINUR ÁSTRALÍU
úlfinum, í því að hafa sterka
kjálka. Hann er um sjötíu
sentimetrar á hæð og hálfur
annar metri á lengd, eða á
stærð við venjulegan fjárhund.
Oft eru hvítir blettir á kviðn-
um, rófubroddinum og fótunum.
Dingóinn er eina hundategund-
in, sem bæði er til villt og tam-
in. Villtur dingó geltir ekki,
heldur gefur frá sér óskemmti-
legt ýlfur. Hann lærir fyrst að
gelta þegar búið er að temja
hann.
Þessi einkennilegi hundur er
feikna sterkur og hugaður.
Hann ræðst á fórnarlömb sín
með ógnarhraða og veldur ótta
og ofboði meðal þeirra. Hann
er mjúkur í hreyfingum og
skokkar léttilega margar mílur
í einu og er þá fljótur að bera
sig yfir. Manninn hatar hann og
óttast öllu öðru fremur eins og
gefur að skilja, þar sem hann
hefur orðið honum skeinuhætt-
astur. Feldur dingósins er á lit-
inn eins og umhverfið, og þegar
dýrið hlykkjar sig líkt og
slanga gegnum kjarrið, er afar
erfitt að koma auga á það.
Dingóarnir eru fljótir að
læra af reynslunni og láta sér
ekki allt fyrir brjósti brenna.
Til er saga um fremur smávax-
inn dingó, sem var til sýnis í
Melbourne fyrir nokkrum árum.
Hann vakti mikla athygli, en
einhvern veginn atvikaðist það
svo, að hann losnaði úr tjóðr-
inu. Karl var hvergi hræddur.
Hann skoðaði gaumgæfilega
ÚRVAL
allan þann sæg af hundum, sem
þarna var tjóðraður við grind-
ur og staura, og að lokum valdi
hann sér að andstæðingi heljar-
mikinn bolabít. Hann fikaði sig
nálægt honum, reisti hárin og
urraði og hefði áreiðanlega
ráðist á hann, ef gæzlumaður
hefði ekki komið aðvífandi í
þeim svifum og bjargað hinum
vígreifa dingó á seinustu
stundu.
Þó að dingóinn hafi verið
ofsóttur af fjölda manns árum
saman, heldur hann stöðugt á-
fram að auka kyn sitt og valda
stórtjóni. Hann er ennþá al-
gengur á afskekktum skógar-
svæðum þar sem hann gerir sér
oft bæli í holum trjástofnum,
Síðan kanínurnar urðu út-
breiddar í Ástralíu hefur ding-
óunum verið að fjölga jafnt og
þétt, enda fengu þeir þá fæðu-
tegund, sem þeim er alltaf til-
tæk. Þessi fjölgun þeirra er
orðið alvarlegt vandamál, því
að sífelld hætta vofir yfir sauð-
fjárstofni bændanna.
Dingóarnir veiða aðallega
einir sér eða tveir og tveir sam-
an. Stöku sinnum hafa þeir þó
sézt fimm eða sex í hóp. Veiði-
tíminn er helzt á nóttunni. Vit-
að er, að einn dingó hefur drep-
ið 16 kindur á einni nóttu og
látið hræin ósnert. I New South
Wales drápu tveir fullorðnir
dingóar og tveir hvolpar þeirra
50 kindur sömu nóttina. Ding-
óinn umkringir hóp af kindum,
eltir þær þangað til þær þol-
83