Úrval - 01.06.1959, Side 91

Úrval - 01.06.1959, Side 91
SKÆÐASTI ÓVINUR ÁSTRALÍU úlfinum, í því að hafa sterka kjálka. Hann er um sjötíu sentimetrar á hæð og hálfur annar metri á lengd, eða á stærð við venjulegan fjárhund. Oft eru hvítir blettir á kviðn- um, rófubroddinum og fótunum. Dingóinn er eina hundategund- in, sem bæði er til villt og tam- in. Villtur dingó geltir ekki, heldur gefur frá sér óskemmti- legt ýlfur. Hann lærir fyrst að gelta þegar búið er að temja hann. Þessi einkennilegi hundur er feikna sterkur og hugaður. Hann ræðst á fórnarlömb sín með ógnarhraða og veldur ótta og ofboði meðal þeirra. Hann er mjúkur í hreyfingum og skokkar léttilega margar mílur í einu og er þá fljótur að bera sig yfir. Manninn hatar hann og óttast öllu öðru fremur eins og gefur að skilja, þar sem hann hefur orðið honum skeinuhætt- astur. Feldur dingósins er á lit- inn eins og umhverfið, og þegar dýrið hlykkjar sig líkt og slanga gegnum kjarrið, er afar erfitt að koma auga á það. Dingóarnir eru fljótir að læra af reynslunni og láta sér ekki allt fyrir brjósti brenna. Til er saga um fremur smávax- inn dingó, sem var til sýnis í Melbourne fyrir nokkrum árum. Hann vakti mikla athygli, en einhvern veginn atvikaðist það svo, að hann losnaði úr tjóðr- inu. Karl var hvergi hræddur. Hann skoðaði gaumgæfilega ÚRVAL allan þann sæg af hundum, sem þarna var tjóðraður við grind- ur og staura, og að lokum valdi hann sér að andstæðingi heljar- mikinn bolabít. Hann fikaði sig nálægt honum, reisti hárin og urraði og hefði áreiðanlega ráðist á hann, ef gæzlumaður hefði ekki komið aðvífandi í þeim svifum og bjargað hinum vígreifa dingó á seinustu stundu. Þó að dingóinn hafi verið ofsóttur af fjölda manns árum saman, heldur hann stöðugt á- fram að auka kyn sitt og valda stórtjóni. Hann er ennþá al- gengur á afskekktum skógar- svæðum þar sem hann gerir sér oft bæli í holum trjástofnum, Síðan kanínurnar urðu út- breiddar í Ástralíu hefur ding- óunum verið að fjölga jafnt og þétt, enda fengu þeir þá fæðu- tegund, sem þeim er alltaf til- tæk. Þessi fjölgun þeirra er orðið alvarlegt vandamál, því að sífelld hætta vofir yfir sauð- fjárstofni bændanna. Dingóarnir veiða aðallega einir sér eða tveir og tveir sam- an. Stöku sinnum hafa þeir þó sézt fimm eða sex í hóp. Veiði- tíminn er helzt á nóttunni. Vit- að er, að einn dingó hefur drep- ið 16 kindur á einni nóttu og látið hræin ósnert. I New South Wales drápu tveir fullorðnir dingóar og tveir hvolpar þeirra 50 kindur sömu nóttina. Ding- óinn umkringir hóp af kindum, eltir þær þangað til þær þol- 83
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.