Úrval - 01.06.1959, Blaðsíða 95

Úrval - 01.06.1959, Blaðsíða 95
VILTU SVERJA? tJRVAL augnabliki. List er einbeiting, cfurmannleg einbeiting. Hún er ekki til í heimi, þar sem menn sitja 1 djúpum stól fyrir fram- an arininn og brjóta valhnetur og dreypa á frönsku konjaki, þar sem menn horfa á málverk- in á veggjunum og reykja hol- lenzkan vindil með magabelti, þar sem menn skotra augunum tii hliðar og dást að tígulegri, íturvaxinni ungri konu, sem rétt áður hefur setið til borðs með manni, en lætur nú fara vel um sig í mjúkum sófa og handleikur lítinn vindlakveikj- ara úr slifri. Það atkvikaðist svo, þegar samkvæminu lauk, að ungafrúin spurði sellóleikarann, hvort hún ætti ekki að aka honum aftur til borgarinnar. Hún var sjálf með bíl og ætlaði sömu leið. Þegar húsbóndinn, sem var mesta gæðasál, heyrði um þessa samfylgd, dró hann gestinn til hliðar, deplaði til hans auga og vitnaði í hálfum hljóðum til konunnar, sem Oscar Wilde lýs- ir einhvers staðar í ritum sín- um með svofelldum orðum: „Hún kærði sig kollótta um tónlist, en hún elti tónlistar- ménn á röndum.“ Húsbóndinn gekk því næst skref aftur á bak til þess að at- huga áhrif orða sinna á gest- inn. Og það sem hann sá í and- liti sellóleikarans, kom honum til að veltast um af hlátri. ,,Ha-ha-ha!“ Hann hló, svo AGNAR MYKLE er svo kunnur hér á landi, bœði af bókum hans sjálfs, og þó kannski enn frekar af því sem aðrir liafa um hann skrifað, þeim málaferlum sem spunnust út af bók hans „Sangen om den röde rubin“ og þeim úlfaþyt sem varð hér á landi þegar það spurðist, að hennar vceri von á íslenzku, að óþarfi er að kynna hann hér. XJrval hefur tvisvar áður birt sögukafla eftir hann. Sagan sem hér birtist er úr smásagnasafni, „Blettirnir á vest- inu minu“, sem er nýkomið jit á ís- lenzku. kristalstengurnar í ljósakrón- unni í forstofuloftinu slógust saman með háum smellum. Svo klappaði hann glaðlega á bakið á gestinum og hló aftur: „Ha-ha-ha!“ Það var langt síðan sellóleik- arinn hafði verið í jafn ánægju- legu samkvæmi. Meira að segja heimförin gat borið sætar vonir í skauti sér. 'k Þetta var um vor, og klukk- an var eitt eftir miðnætti. Þeg- ar þau stigu út á silfurblá, brakandi dyraþrepin og fundu ilminn af birki og jasmínum úr garðinum, brauzt máninn fram úr skýi og speglaði sig eitt and- artak í fægðu gljálakki bílsins. k Sellóleikarinn áætlaði aldur ungu forstjórafrúarinnar ein- 87
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.