Úrval - 01.06.1959, Blaðsíða 55

Úrval - 01.06.1959, Blaðsíða 55
„VjSLDRENGURINN" jói Jóa var því líkast sem hann væri ekki til. Þegar hún var að segja okkur frá fæðingu hans og bernsku, var engu líkara en hún væri að tala um einhvern fjarskyldan ættingja, og hún var óðar en varði komin út í aðra sálma. Jói var tæplega fjögurra ára þegar honum var komið fyrir á skóla fyrir andlega vanheil börn. Þau þrjú ár, sem hann var þar, tók hann smám saman fram- förum. En til allrar ógæfu var hann látinn ganga í skóla með heilbrigðum bömum næstu tvö árin, og það braut niður allt, sem búið var að byggja upp. Jói tók að hlaða um sig ósýni- legum varnarmúr, sem hann kallaði ,,hindranir“ sínar. Hann gat til dæmis ekki drukkið nema gegnum margbrotið kerfi úr sogpípum. Allri vökvun þurfti að „dæla“ ofan í hann, að því er honum fannst, annars gat hann ekki rennt henni niður. Hegðun hans olli slíku róti í skólanum, að það varð að senda hann heim. En þar tók ekki betra við. Þrem mánuðum áður en hann kom í skólann til okk- ar hafði hann gert alvarlega sjálfsmorðstilraun. Öll ytri einkenni sjúkdóms Jóa sýndust okkur benda til ó- sleitilegrar viðleitni til útþurrk- unar á því, sem minnti á mann- lega veru. Vikum saman svar- aði hann ekki öðru, þegar hann var ávarpaður, en „bamm". Hann þurfti á þann hátt að gera TJRVAL óvirkt allt, sem við sögðum, að öðrum kosti gat orðið spreng- ing, því að Jói kærði sig blátt áfram ekkert um að hafa sam- band við umheiminn, nema beita vélunum fyrir sig. Meira að segja þegar hann var í baði reri hann sér aftur og fram reglubundið eins og vél, svo að vatnið flóði út um allt gólf í baðherberginu. Ef hann hætti þessum hreyfingum, gerði hann það á sama hátt og vél: hann varð skyndilega stífur eins og spýta. Aðeins einu sinni, þegar hann hafði verið tekinn úr bað- karinu og borinn inn í rúm marga mánuði samfleytt, kom óvæntur ánægjusvipur á and- lit hans og hann sagði lágt: „Hérna bera þeir mig meira að segja í rúmið.“ Langalengi eftir að hann fór að tala, gat hann aldrei nefnt neinn sínu rétta nafni, heldur sagði hann alltaf „þessi mað- ur“ eða „litli maðurinn“ eða „stóri maðurinn". Eíns var hon- um ómögulegt að muna rétt heiti á neinu, sem viðkom til- finningum. Hann gat heldur ekki sagt til um þarfir sínar nema nota nýyrði eða klúrar setningar. Ein vélin hans, ,,gagnrýnandinn“, gætti þess, að hann segði ekki „orð með ó- þægilegum tilfinningum“. Hins vegar gaf hann loftpípunum og vélahlutunum í safni sínu sér- stök nöfn, eins og þar væri um persónur að ræða. Þessir dauðu hlutir höfðu líka tilfinningar; 51
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Úrval

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.