Úrval - 01.07.1962, Blaðsíða 119
ArÝ VON FYRIR GEÐSJÚKLINGA
127
og byggist á þyí, að naumast
nokkur geðsjúklingur er alger-
lega frávita. Einhvers staSar í
hugarfylgsnunum leynist venju-
lega heilbrigður kimi. Og að-
ferðin til aS brjótast inn í þenn-
an kima er orð, lal. Manneskjur
sem líta út fyrir aS vera alger-
lega úr sambandi viS umheim-
inn, er hægt aS vekja til um-
ræSu, ef umtalsefniS er nógu
fjarlægt tilfinningum þeirra og
umhverfi, og þeim geSþekkt aS
einhverju leyti.
Árangurinn af hópviðræSum
hefur verið frá þvi að reynast
dálitiS bætandi og upp í það ó-
trúlega. Sjúklingar, sem orðið
hefur að ldæða og mata, eru
nú orðnir þátttakendur í hjálp-
arnámskeiðum, þeir hjálpa til í
sjúkradeildunum og sækja dans-
leiki sjúkrahúsanna. Fólk, sem
hefur ekki heyrzt mæla orð ár-
um saman, ræðir nú um knatt-
leiki, frímerki og garðyrkju.
Sumum hefur batnað svo, að þeir
hafa fengið að fara heim til
fjölskyldnanna, sem þeir yfir-
gáfu fyrir tveim áratugum sið-
an. Svo árangursrik hefur ,,frá-
bægingin“ reynzt, að síðastlið-
in þrjú ár hafa 135 taugahæli i
Bandaríkjunum tekið upp þessa
aSferS og um sex þúsund hjúkr-
unramenn og -konur verið þjálf-
uð í að beita henni, og yfir 50
þúsund sjúklingar hafa komið
þar við sögu.
Aðferð þessi skaut upp koll-
inum árið 1949, eftir að frú
Smith var beðin aS koma á fót
kennslu í ræðumennsku (pubiic-
speaking class) fyrir geðsjúk-
iinga í afturbata í sjúkrahúsi
einu. MeSan hún stundaði þetta
starf fékk hún áhuga á öðrum
flokki sjúklinga: þeim þögulu
og innhverfu, en sumir þeirra
höfðu ekki talað árum saman.
Frú Smith hafði tekið eftir þvi
snemma á kennsluskeiSi sinu, að
athygli óróasamra nemenda var
oft hægt að sameina með því
að lesa fyrir þá kvæði með
sterkri hrynjandi. Hún tók nú
að velta fyrir sér, hvort ekki gæti
verið, að þess háttar upplestur
hefði svipuð áhrif á menn, sem
eru úr öllu sambandi við um-
hverfi sitt; og ef hægt væri að
fanga athygli þeirra með þessu
móti, gætu þeir verið opnari
fyrir venjulegu samtali.
RáSamenn sjúkrahússins buðu
henni að prófa þesa kenningu
sína, og jdag einn valdi hún sjö
þögula og innhverfa karlmenn til
að mynda með sér samtalsflokk.
Þessi fyrsti fundur byrjaði
illa, því eftir nokkrar mínútur
höfðu allir sjúklingarnir falið
sig undir stóru, gömlu píanói.
En frú Smith lét það ekki á sig