Úrval - 01.07.1970, Page 57
YNGSTA, MINNSTA OG AFSKEKKTASTA .... 55
NAURU — þetta
jarðfræðilega
furðuverk er eins
og smaögn á
ómœlisvíddum
hins bláa Kyrra-
liafs.
Nauru nú samt ekki nein Paradís
fyrir „þotuklíkuna", þ. e. ríka fólk-
ið, sem æðir land úr landi í leit að
tilbreytingu og skemmtunum. í
fyrsta lagi má enginn heimsækja
eyjuna, nema honum hafi verið
boðið það „persónulega" af ein-
hverjum heimilisföstum eyjar-
skeggja. Forseti ríkisins, Hammer
de Roburt að nafni, var áður barna-
kennari. Hann er slunginn maður
og harður samningamaður1. Hann
álítur, að eyjarskeggjarnir, sem eru
að vísu ríkir, en samt barnalegir í
viðhorfum sínum, standi höllum
fæti gangvart umheiminum. Og því
hefur hann komizt að þeirri vitur-
legu niðurstöðu, að það sé líklega
vissara að hleypa ekki tunguliprum
gróðabrallsmönnum inn í landið. f
öðru lagi er enn ekki neitt gistihús
á Nauru. Gestir eru háðir „ábyrgð-
armönnunum", sem hafa sent þeim
keimboð, hvað gistingu snertir. í
þriðja lagi er Nauru óskaplega af-
skekkt. Það má segja, að eyjuna sé
að finna, þar sem regnboginn end-
ar, eða 2200 mílur frá Sydney í
Ástralíu, 2445 mílur frá Honolulu
á Hawaiieyjum og 3000 mílur frá
Tókíó í Japan. Eina reglulega sam-
band eyjarskeggja við umheiminn
er vikuleg flugferð til Fijieyja.
AUÐÆFIN ERÚ OFT DYRU
VERÐI KEYPT
í fljótu bragði svipar Nauru mjög
til annarra Suðurhafseyja, sem eru