Úrval - 01.07.1970, Side 110

108
ÚRVAL
þar sem voru margar útgöngudyr,
eða skipta í flýti um leigubíla. Og
hann fór út á stræti Moskvuborgar
til þess að æfa sig í því að koma
orðsendingum til njósnamiðstöðv-
arinnar með hjálp felustaða, þar
sem njósnari skilur eftir orðsend-
ingar, peninga eða skjöl til annars
njósnara, sem á að sækja það á
þennan vissa stað.
Þegar Tuomi var að taka ljós-
myndir af Varnarmálaráðuneytinu
dag einn, gripu tveir borgaraklædd-
ir KGB-menn hann. Maður einn á
götunni hafði fyllzt tortryggni gagn
vart Tuomi og tilkynnt F.GB um
það. Vladimir Grigoryevich, kenn-
ari hans í ljósmyndun, kom þá
hlaupandi þar að og hvíslaði: „Eg
er ábyrgur fyrir þessum manni.
Sleppið honum“. Þeir lentu í heift-
arlegum deilum, en kennarinn bar
sigur af hólmi, vegna þess að hann
bar á sér plögg, sem sönnuðu mál
hans. Vladimir var bálreiður, er
hann flvtti sér að teyma Tuomi í
burt: „Eg hef sagt þér það ótal
sinnum. að þú verður alltaf að hafa
hraðann á, þegar þú tekur liós-
mvndir í augsýn annarra. Það verð-
ur að gerast leiftursnöggt. „Þetta
var í eitt af örfáum skiptum, er
Tuomi urðu á siík mistök.
f bvriun febrúar ók Victor Vas-
ilvvich Kanalkin liðsforingi Tuomi
að húsagarði einum nálægt miðbiki
Moskvu, aðeins nokkrum götu-
lengdum frá bandaríska sendiráð-
inu. En bað var einmitt liðsforingi
bessi. sem kom reglulega með
birgðir og tæki til niósnaskóians.
Þeir fóru inn um tréhlið, gengu í
gegnum húsagarðinn og stönzuðu
úti fyrir langri, lágri byggingu.
Hvergi voru nein skilti, er gæfu til
kynna, hvers konar hús þetta væri.
Þegar inn var komið, sá Tuomi,
að þarna var umhorfs eins og í
karlmannafataverzlun. En „verzl-
un“ þessi var samt harla einkenni-
leg. Skyndilega gerði Tuomi sér
grein fyrir því, hvers vegna honum
fannst þetta: Þarna inni var aðeins
amerískur fatnaður! Hann varkom-
inn inn í litla, en fullkomna vöru-
geymslu fyrir njósnara, sem voru
á leið til Bandaríkjanna.
„Við viljum fá þennan mann
dubbaðan upp frá hvirfli til ilja“,
sagði Kapalkin við klæðskerann,
sem hafði yfirmsjón með afgreiðsl-
unni. Hann tók mál af Tuomi og
tók síðan að rása um vörugeymsl-
una og tína til ýmsar flíkur. Kapal-
kin skrifaði hverja flík á prentað
eyðublað, er klæðskerinn afhenti
honum skyrtur, bindi, tvenna skó,
aðra svarta, hina brúna, hatt, nyl-
onsokka. sportskyrtu, suttbuxur,
þunna ullarpeysu, vasaklúta, silfur-
bindisnælu, ermahnappa og sjálf-
vindandi úr.
„Það verður að breyta frakkan-
um og jakkafötunum, áður en þú
færð þau afhent“, sagði Kapalkin.
..En við vilium, að þú gangir svo-
lítið í öllum þessum flíkum, svo að
engin þeirra líti út fyrir að vera
nv. þegar þú ferð af stað. Þetta er
miög gott úr. Þú skalt ekki freist-
ast til bess að selia það á svarta-
markaðinum. Einn heimskingi
rovndi slíkt. líg ætla ekki að segja
þér, hvar hann er núna. En hann
er ekki í Bandaríkiunum".
'Tveim vikum síðar voru þau