Úrval - 01.05.1971, Blaðsíða 42
40
URVAL
Þegar
Wahine
strandaði
ÚRDRÁTTUR ÚR
INDEPENDANT
EFTIR
J. D. RATCLIFF
T
*
*
/k
v’/
4'í
\j/v/
/K/k
•/K’/ÍSKkwK' íu þúsund tonna ferjan
„Wahine“ hóf hina ör-
lagaríkuferð sína
klukkan 8.43 að kvöldi
þ. 9. apríl árið 1968.
Þessi stærsta aftur-
hleðsluferja heims hélt uppi áætl-
unarferðum á hverri nóttu á milli
bæjarins Lyttelton á Suðureyju á
Nýja-Sjálandi til höfuðborgarinnar
Wellington á Norðureyju, en það
er 203 mílna leið, Eina undantekn-
ingin var sunnudagurinn í hverri
viku. Þá hélt hún kyrru fyrir.
Sundið á milli eyjanna heitir Cook-
sund, og er það ein hættulegasta
ÞEGAR WAHINE STRANDAÐI
41
siglingaleið heims. Risaferjan ,,Wa-
hine“ var stolt gufuskipafélagsins
Union Steam Ship Co., og því hafði
skipstjórnin verið falin einum
reyndasta skipstjóra skipafélagsins,
Hector Gordon Robertson, 57 ára
að aldri. Um borð voru nú 610 far-
þegar, 123 manna áhöfn og tveir
laumufarþegar, og þar að auki 103
farartæki.
Sjór var tekinn að ókyrrast, er
ferjan mjakaðist út úr höfninni í
Lyttelton. En við því var svo sem
að búast. Ofsaveður eru ekki sjald-
séðir gestir á Nýja-Sjálandi, því
að þar blása hinir trylltu vindar,
sem leika lausum hala í kringum
40. gráðu suðlægrar breiddar og
æða þar í kringum jörðina. Eru þeir
kallaðir „The Roaring Forties“
„Villtu 40. gráðu stormarnir". Það
yrði engin hætta á ferðum, á með-
an vindurinn færi ekki fram úr 60
mílna hraða á klukkustund.
Robertson skipstjóri gekk til náða
klukkan hálf tólf um kvöldið. Um
miðnætti var vindhraðinn enn að-
eins 28 mílur á klukkustund, svo
að það var engin ástæða til þess
að æðrast. Og það var ekkert, sem
benti til þess, að Móðir Náttúra
væri í þann veginn að fara á