Úrval - 01.05.1971, Blaðsíða 59

MAÐURINN Á BAK VIÐ BANNIÐ ...
57
Nú átti að gera út af við Banzhaf
fyrir fullt og allt. Örvæntingar-
fullur hringdi Banzhaf kvöld eitt í
dr. Donald T. Fredrickson, sem
veitti forstöðu sjúkrahúsi einu í
New York, sem hjálpaði fólki til að
hætta að reykja. Læknirinn kom
svo til fundar við Banzhaf á skrif-
stofu hans. Þeir ákváðu að skrifa
nokkrum læknum bréf, sem látið
höfðu í ljós áhyggjur sínar yfir
reykingavenjum fólks, og biðja þá
um fjárstyrk og leyfi um að mega
nota nöfn þeirra í sambandi við
væntanleg samtök, sem þeir hugð-
ust stofna, til að berjast á móti
tóbaksreykingum. Þeim tókst að
afla sér margra stuðningsmanna á
tiltölulega skömmum tíma, þar á
meðal hinn fræga hjartasérfræðing
dr. Paul Dudley White.
Banzhaf sagði nú upp stöðu sinni
hjá lögfræðifyrirtækinu, sem hann
hafði starfað við, og opnaði litla
skrifstofu á vegum samtakanna
Cancero, sem vinna á móti út-
breiðslu krabbameins. Hann fékk
8.000 dollara í styrk og gat nú
fengið sér lögfræðing til aðstoðar
til þess að berjast við stuðnings-
menn tóbaksauglýsinganna við
Áfrýjunardómstólinn, og einnig til
að koma í veg fyrir að Hæstiréttur
Bandaríkjanna fjallaði um málið.
Heilbrigðisstofnunin og ýmis
samtök, sem berjast fyrir heilsu-
gæzlu, útbjuggu nú fjölda auglýs-
inga, sem fordæmdu tóbaksreyk-
ingar og birtar voru bæði í sjón-
varpi og útvarpi. En þá frétti
Banzhaf það hjá fólki, sem dvalið
hafði við sjúkrahús er hjálpa
mönnum að hætta að reykja, að
útvarps- og sjónvarpsstöðvarnar
slepptu oft auglýsingunum, sem
vara við hættum tóbaksnotkunar.
Hann sendi strax nefndinni, sem
hefur eftirlit með fjölmiðlum,
greinargerð um málið og kvartaði
yfir því, að fjölmiðlarnir birtu ekki
auglýsingarnar á móti tóbaksreyk-
ingunum.
Nefndin tók nú málið til athug-
unar með þeim árangri, að út-
varps- og sjónvarpsstöðvarnar birtu
áður en leið á löngu auglýsingarn-
ar, eins og fyrir þær hafði verið
lagt. Árangurinn af þessari auglýs-
ingaherferð, sem varaði við hætt-
um af tóbaksreykingum, varð sá,
að reykingar minnkuðu í Banda-
ríkjunum, þótt vindlingaframleið-
endurnir eyddu hátt í 20 þúsund
milljónum króna til að auglýsa
vöru sína.
Enn tóku sterkar raddir að heyr-
ast innan Þjóðþings Bandaríkjanna
um að banna ætti með lögum allar
tóbaksauglýsingar. Og þann 21.
janúar 1971 tókst þingmönnunum
Warren G. Magnuson frá Washing-
tonfylki og Frank E. Moss frá Ut-
ha, sem báðir höfðu verið miklir
reykingamenn, að fá Þjóðþingið til
að samþykkja lög, er bönnuðu
vindlingaauglýsingar í sjónvarpi og
útvarpi. Þá voru liðin fjögur ár og
níu dagar frá því, að Banzhaf
fylltist heilagri reiði yfir vindlinga-
auglýsingunni, sem hann sá Þakk-
argjörðardaginn 1966.
En Banzhaf álítur, að baráttan
við hættulegar venjur í lífi Banda-
ríkjamanna sé nú aðeins að hefj-
ast. Hann er nú orðinn prófessor
við George Washingtonháskólann í