Skírnir - 01.01.1873, Page 18

18
ALMBNN TÍÐINDI.
stöíva hann. A8 ö8ram kosti óttast menn, a8 þar komi a8 lok-
um, a<5 ekkert vinnandi fólk verSi eptir í þessnm löndum. En
brottflutningsbannið er þó svo mikið hapt á frjálsræSi manna, a8
vandsjeö er hvort það getur blessazt. Bezta ráöið til a<5 stöSva
VesturheimsferSirnar væri líklega, a5 hjálpa verkmönnum til a8
eignast fasteignarskika. þó er þa8 ekki einhlítt, því a8 margir
fara fyrir það, þótt þeir eigi kot undir sjer. Sósíalistar prjedika,
a8 allir menn eigi jafnt tilkall til ar8sins af móður vor allra,
jöríinni, og sje því rangt, a8 einstöku menn svæli undir sig allar
fasteignir og hripsi til sín allan arbinn af þeim. Nú má nærri
geta, a8 sveitafólki geSjist ekki síður aS þessari kenningu en
borgalýSnum. Sveitaverkmenn verSa aS horfa á, aS allur arSur
af fasteignnm í heilum sveitum og sýslum fer ef til vill í eins
manns vasa, sem aldrei gjörir handarvik, en lifir í ^vellystingum
praktuglega” á sveita verkmanna, en þeir verSa aS lifa viS hrak-
legasta viSurværi og vesalan aSbúnab, og eiga varla til næsta
máls handa sjer og hyski sínu. Kofana, sem þeir búa i, mega
þeir ekki hafa of nálægt höllum og skrauthýsi höfSingjanna, svo
þeir óprýSi ekki I(konungsetriS”; verSa svo optast aS ganga óra-
veg til vinnu sinnar heim ú (istaSinn”, en standa þó aS verkum
fullan vinnutíma. AS ekki hefur hólab á skrúfum meb landvinnu-
mönnum fyr en þetta, kemur mebfram til af því, aS húsbændur
þeirra hafa víSa haft þaS lag á þeim, aS hæna þá eSa hyski
þeirra aS sjer meS smávegis hugulsemi, svo sem matgjöfum og
þessháttar. MeS því móti hefur víSa veriS hlýleg sambúS á
milli húsbænda og verkafólksins, og verkmenn gjört sjer aS góSu
viSurgjörning þann, er þeir höfSu, hversu aumlegur sem hann
var. Auk þess liggur þaS víSast 1 landi, aS bæjalýSur er gjarn-
ari ú byltingar og ójafuaSarrúS en sveitafólk. En ((flýtur á meS-
an ekki sökkur”: þegar verS á matföngura og öSrum nauSsynjum
hækkar ár frá ári, en vinnulaunin standa svo ab segja í staS,
kemur loks aS því aS allt ætlar aS sökkva. Yekist verkmönnum
þá upp einhver bjargvættur, sem fallinn er til forgöngu og leiS-
sagnar, er þegar uppi fótur og fit til fylgis viS slíkan leiStoga.
I fyrra vetur reis sveitaverkmönnum á Englandi upp spámaSur sá,
er Joseph Arch heitir. Hann var sjálfur áBur sljettur og rjettur