Skírnir - 01.01.1873, Qupperneq 144

144
svíÞjóð.
Oíkar konungur annar er sagöur maSur vel viti borinn
og lærSur vel, 'og starfsmaSur meiri en bróöir hans, en ekki
eins þokkasæll og hann. (lKarl reynir meS öllu móti til aS
verSa illa þokkaSur, en tekst J>aS ekki, Oskar reynir me8 öllu
móti til a<5 verSa vel JpokkaSur, en tekst þaS ekki” — er haft
eptir móSur þeirra, Jósefínu drottningu. Um framkvæmdarsemi
hans verSur varla kallaS tilreynt enn, eptir svo skamman tíma,
en liklega hefur hann látiS um rjettarbætur ýmislegar, og boSaSi
nokkrar í þingsetningarræSu sinni í vetur (20. jan.). þar er
herskipunarmáliS merkast, og viS þaS hefur nú þing Svía lengi
átt aS glima, og utúr þvi máli reis eina breytingin, sem varð á
ráSaneytinu í Stokkhólmi útaf konungaskiptunum: Platen greifi
ljet lausa utanríkisstjórn, fyrir þá sök a8 hinn nýi konungur var
mótfallinn þeirri tilhögun á flota Svia, er Platen kaus og hafSi
lengi harizt fyrir; en þaS var a8 hafa heldur mörg skip og smá,
en stór og fá, fyrir því aS smáu skipin væru langtum hetur fallin
til landvarnar, eptir þvi sem landi hagar í SviþjóS: strandlengd
mikil, en skerjótt mjög og óhrein leiS úti fyrir víSast hvar; stór-
skipin sjeu bezt fallin til sóknar, einkum er herjast á úti í
reginhafi eSa um langan veg er a8 sækja, en svo hátt sje Svíum
nú heimska a3 hugsa. Erlendum málum stýrir nú Björnstjerna
hershöfSingi, fyrrum ereudreki Svía ogNorSmanna 1 Pjetursborg, —
þaS har til á þinginu í vetur, a8 einhver af vinum hins nýja
konungs vakti máls á, aS hann ljeti krýnast, og aS kostnaSur til
þess skyldi greiddur úr ríkissjó&i. Krýningunni fylgir fádæma
skraut og viShöfn, eptir því sem forn siSur stendur til, og er
taliS aS ekki mundi veita af 150,000 rdl. sænskum til slikra
hátíSabrigSa; fór því aS líkindum, aS þingmenn mundu kalla slíkt
óþarfa fjáreySslu, enda varS sumum þeirra á aS gjöra lítiS úr
þessum krýningarsiS, og kölluSu hann jafnnvel úreltan hjegóma,
ósamboSinn vorri öld. UrSu þau málalok, aS þingiS kvaS kon-
ung sjálfan verSa aS kosta öllu til krýningarinnar, ef honum þætti
hún ómissandi. þótti málaleitun þessi frá vinum konungs hafa
tekizt óhönduglega, og fór þó enn verr, er nokkrir þingmenn
sættu laginu til aS koma upp meS, aS hleypt væri niSur hirSeyri
konungs um 100,000 rd. s. aS minnsta kosti (hann hefur liSug