Gefn - 01.01.1873, Page 6

Gefn - 01.01.1873, Page 6
6 voru jafn heiðuir í anda eptir sem áður; þeir trúðu á Óðinn af' því þeir vonuðust eptir að komast í Valhöll og eiga þar gott; síðan trúðu þeir á guð af því þeir vonuðust eptir að komast þá í betri Valhöll og eiga þar betra; þeir linntu aldrei á vígaferlum og stórvirkjum, þó þeir héti kristnir, og þetta urðu biskuparnir og klerkarnir að láta sér lynda, af því þeir höfðu ekkert að segja, eins og vér líka sjáum á öllum sögum (að fráteknum Biskupasögunum og þeim skyldum sögum), að prestanua gætir því nær ekkert, þrátt fyrir það að menn sóru eiða við guðs nafn, gengu suður, fengu prests fund og svo framvegis, sem var eintóm »form« og ekkert ineir. Sjálfir klerkarnir voru eiginlega ekkert betri, og þarf ekki annað en rninna á J>ángbrand, sem þó var saxneskur og kominn frá miklu megnari kristni en nokkurntíma varð á íslaudi; hann hatði fylgikonur og vo drjúgum menn, og þanuig voru íslendskir klerkar margir líka, í rauninui ramm- heiönir. Hversu strángur Jón Ögmundssou hafi verið, og aðrir biskupar, má lesa í sögum þeirra; en þessi strángleiki náði einúngis til einstakra manna, en fráleitt út yfir gjör- vallt land eða til alls almenníngs. Af þessu gefur að skilja, aö meun gátu .gefið sig við heiðnum fræðum í kyrð og næði, hverr sem vildi, án þess eptir væri grafist eða gengið; og að Sæmundur hafi gert það, það er því liklegra, sem hann eptir öllum sögusögnum hlýtur að hafa verið ekki einúngis lærður og fjölhæfur maður. heldur og alveg frjáls í anda og laus við hindurvitni og skrípahugmyndir, sem svo opt eru samfara innbyrlaðri guðrækni eða hræsnaratrú. Sæmundur var svo frægur fyrir lærdóm, að Ari fróði bar undir hann Íslendíngabók, og hann var svo spakur og lipur veraldarmaður, að hann var einn af þeim sem komu tíundar- gerð á landið. Vér vitum einnig að hann hefir lagt stund á norræna túngu og söguvísi; »svo sagði Sæmundr« stendur í sögunum; að hann hafi líka stundað stjörnulist og náttúru- fræði, má álíta sem óefað (sbr. Dipl. ísl. 1, 240. 503), og það má naumast kalla djarflega sagt, að formálinn fyrir
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110

x

Gefn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Gefn
https://timarit.is/publication/93

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.