Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1916, Qupperneq 19

Arminius Vambéry
»9
þeir aftur komnir til trúbræðra sinna, Sunníta, og var
þar uppi fótur og fit að taka á móti pílagrímunum frá
Mekka, og allir vildu láta þá blessa sig; efnuðust þeir
þar vonum fremur, því þeim voru gefin mikil matvæli og
annað til ferðarinnar sem endurgjald fyrir blessanir þeirra,
fyrirbænir og kóranþulur. Höfðinginn þar í þorpi tók
Vambéry vinsamlega og var honum hjálplegur á ýmsan
hátt, og eins kom hann sjer í mjúkinn við aðalklerkinn í
'því bygðarlagi. Hjer tók Vambéry fyrst á sig fullkomið
förumunksgerfi; annars var eigi kostur; sumir voru farnir
að gruna hann um, að hann væri eigi það, er hann sagð-
ist vera. Vambéry tókst brátt að verða eins óhreinn og
ræflalegur eins og fjelagar hans; hann æfði sig í grettum
og eftirhermum og lærði að taka á sig þá svipi, er til-
heyrði hverri bæn og blessun, honum tókst innan
skamms á þann hátt að verða fullkominn villimunkur að
útliti. Hjer tók Vambéry fyrst eins og fjelagar hans að
blessa og signa með upprjettum höndum með tilhlýðileg-
um bænum, orðaþulum og sálmasöng, lækna sjúka með
heilögum áblæstri o. fl., sem munkaiðninni þar er
samfara.
í Gömysch tepe urðu þeir Vambéry að dvelja þrjár
vikur til þess að bíða eftir lest, sem þeir ætluðu að verða
samferða yfir eyðimerkurnar til Kiva, og fekk Vambéry
því gott tækifæri til að kynna sjer lifnaðarhætti og siði
Turkmena. Turkmenar lifa hjarðmannalífi og hafa enga
fasta bygð til lengdar, búa í kringlóttum og kollóttum
flókatjöldum, sem samsett eru af stórum flókaleppum
kringum ljetta grind, og er fljótt hægt að taka þau upp
og flytja á úlföldum í nýjan samastað. Karlar og konur
æru eins búnir, hafa skósíðar skyrtúr og hempur með
belti um miðju, karlar hafa loðhúfu á höfði, en konur
ullarklút, þær prýða sig líka til hátíðabrigðis með miklu
icvennsilfri, sem alt hringlar, er þær ganga, þær hafa