Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1916, Qupperneq 96

96
Frá Róm á dögum keisaranna
upp aftur eftir brunann, þótt það hefði verið gert miklu
stærra. Nú er það auðsætt, að slíkt hús má eigi byggja
annarstaðar en þar, sem nóg lóð er til þess að stækka
það, er á þarf að halda, hvort sem það verður eftir 50
ár eða 100.
Landshöfðingjatúnið í Reykjavík ætti að mæia út und-
ir opinberar byggingar, áður en það hefur verið bútað sund-
ur undir einstakra manna hús og of seint verður að gera
það. Landsbókasafninu þarf aö ætla svo mikið svæði,
að það geti bygt þar á stór hús og aukið við sig eftir
þörfum. Á meðan lóð sú er eigi notuð til húsagerðar, á
að umgirða hana og hirða vel, hvort sem á henni er
ræktað gras eða annað, svo að hún geti verið bæði til
gagns og prýðis.
í blöðunum hefur verið bent á, að hagfeldast mundi
vera að byggja Landsbankann beint norður af stjórnar-
ráðshúsinu. IJað er eflaust besta tillagan, sem fram hefur
komið í því máli, því að þar má ætla honum næga lóð
til frambúðar og þar er bankinn prýðilega settur, eins og
öllum er augljóst, er gæta að því, hve mikið bærinn vex
austur á bóginn.
Frá Róm á dögum keisaranna.
Hús það, sem myndin á næstu blaðsíðu er af, átti
um aldamótin 100 e. Kr. rómverskur maður, er hjet
Cajus Plinius Caecilius Secundus, og bjó oft
í því á þeim árum, sem hann var embættismaður í Róm