Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1916, Qupperneq 75

Um íþróttaskóla
75
væri að velja úr, t. d. í fyrstu deild frítt fæði eða fæðis-
peninga, í annari deild auk þess 50 aura á dag, en í
þriðju deild krónu. Þeir, sem lokið hefðu öllum deild-
um, væru svo að sjálfsögðu vel hæfir til þess að taka
við ýmsum opinberum störfum (póstferðum, lögregluþjón-
ustu, verkaformensku o. þessh., kenslu hjá úngmenna- og
leikfimisfjelögum), þó ekki yrði þörf fyrir þá við þegn-
skylduna. En að sjálfsögðu ættu þeir alls engan form-
legan forgangsrjett að hafa fyrir þeim, sem á annan hátt
hefðu gjört sig hæfari; slíkt væri í þessu efni sem öðr-
um til niðurdreps en ekki frama.
Eins og minst var á, er varla ástæða til þess að
skylda til hluttöku í meira en einni deild. Hins vegar
yrði að heimta, að hver, sem byrjaði, lyki að fullu námi
í sinni deild, ef ekki bæri eitthvað alveg sjerstakt að
höndum. Það er undirstaða góðrar reglu, að mönnum
líðist ekki að hlaupa frá í hálfu kafi.
Nemendur væri líklega best að velja um tvítugs ald-
ur og sem víðast að af landinu. Eeir gætu með því haft
marga kunnáttu með sjálfir, hver kent öðrum ýmislegt,
og þegar þeir væru búnir, myndu margir hverjir hverfa
aftur til átthaganna og breiða út frá sjer það, sem þeir
hefðu lært. Einkum í fyrstu yrði vel að vanda til með
val á nemendum; efnilegir sveitapiltar held jeg væri
besti kjarninn. Kaupstaða-hálfmenning mætti að minsta
kosti aldrei komast inn í skólann; þá væri ver farið en
heima setið.
Pað er auðsætt, að íþróttaskólinn yrði landssjóði
harðla kostnaðarlítill, svo mjög, að ekki er hafandi við
að kasta á það krónu tali. Hins vegar er beint gagn
auðsætt, ekki svo lítið, og óbeina gagnið þó miklu
meira. Svo jeg ekki endurtaki neitt, sem að framan er
greint, eða annað, sem liggur alveg í augum uppi, skal
loks að eins bent á, að nú er hjer í álfu svo að kalla