Réttur - 01.10.1934, Blaðsíða 31

Og í sjónhending bregður upp fyrir okkur sögu þ;ess-.
ara 17 ára: við sjáum langþjáðan verkalýð og bænd-
ur brjótast til valda, ráða niðurlögum kúgara sinnar
taka framleiðslutæki, samgöngutæki, banka, stjórn-
arsetur í sínar hendur. Fornu kúgararnir og allt þeirra
lið svífast einskis hlutar til þess að vinna völdin aft-
ur. 14 óvinaþjóðir, búnar fullkomnustu hergögnum,..
gera innrás í landið. Það kostar verkalýðinn á 4. ár
að berja þá af sér, að hreinsa landið af vopnuðum óvin-
um. Og hann varð svo að segja að berja þá af sér
með berum hnúunum, eða mjög illa vopnum búinn.
Og það voru ekki einungis hinir vopnuðu herir, sem
sigrast varð á, heldur hinum dulbúnu stéttaróvinum í
allri framleiðslunni, og öllum hinum óteljandi örðug-
leikum við sköpun hins nýja ríkis, við nýbyggingar-
starfið. Með tvær hendur tómar, kunnáttulaus, klæð-
laus og hungraður varð verkalýðurinn að taka við
niðurníddum verksmiðjum, með ófullkomnum eða ó-
nýtum vélum, með verkfræðingum, er sátu á svikráð-
um við hann. Á þessari leið var hver vél, sem verka-
mennirnir lærðu stjórn á, hver hlutur, sem þeim heppn-
aðist, í raun og veru stórsigur. Þegar byltingin var
unnin og verkalýðurínn átti framleiðslutækin, var
,eins og ekkert vald á jörðinni gæti náð þeim af hon-
um aftur. Sinn hinzta kraft, sinn síðasta blóðdropa
létu þúsundir hans til að verja hina nýju eign sína.
I eldraun þessara ára skapaðist það tvenns konar
herlið, sem streymt hefir um Rauða torgið í dag, iðn-
aðarherinn við nýbygging sósíalismans, og Rauði her-
inn, sem vörður um þessa nýbygging, til varnar er-
lendum óvinum. En ofinn inn í líf og athafnir beggja
er kommúnistaflokkurinn, forusta hans, er aldrei brást
í nokkurri raun. Og verkalýðurinn komst af, án kapi-
talistanna, hann lærði betri og betri tök á starfi sínu,
afrek hans uxu, þúsund eftir þúsund tileinkaði sér
hina nýju tækni. Úr hálf-villtum og menningarsnauð-
um bændum urðu afreksmenn í verksmiðjum borg-
4
127