Réttur - 01.10.1934, Blaðsíða 85

vizkunnar og þú sért með bæxlagangi þínum að reyna
að öskra þær niður. En þetta er bara tilgáta.
Sem dæmi þess, hvernig þú beitir þekkingu þinni og
vitsmunum, vil eg benda á nokkur atriði. Fyrir fáum
dögum skrifar þú — í Morgunblaðið auðvitað — um
skáldsögu Jóhannesar úr Kötlum: „Og björgin klofn-
uðu“. Þar mælir þú á þessa leið: „Og þó að maður geti
skilið það, hvernig viðkvæm lund getur orðið hugsjúk
út af margvíslegu böli lífsins, þá ber þó þess að gæta,
að öreigunum er betur þént með einu litlu og sólskins-
björtu ljóði, sem getur að minnsta kosti sem snöggvast
hrakið burt drungann og gefið þeim eitthvað dásam-
legt, heldur en löngum og ömurlegum útmálunum á sýnd
og vesaldómi lífsins".
Villtu nú ekki reyna að gera grein fyrir því, að hvaða
lejrti öreigunum er bezt þént með því að draga huga
þeirra frá þeim kjörum, sem þeir og stétt þeirra á við
að búa? Ætlast þú til þess, að þeir eigi að sætta sig
við þessi kjör fyrir sig og afkomendur sína í það óend-
anlega? Af hverju liggur þér á hjarta, að öreigarnir
séu blindir fyrir undirrótum bölvunar sinnar? Af hverju
leggur þú áherzlu á, að þeir rorri undir sólbjörtum
vögguljóðum, á meðan hin ægilegustu hryðjuverk eru
framin á þeim sjálfum og stéttarsystkinum þeirra um
allan heim, — hungurofsóknir, fangelsanir og morð,
á meðan sívaxandi hörmungar vofa yfir þeim, hörm-
ungar, sem enginn máttur fær hindrað, nema samein-
aður máttur öreiganna, sem stjórnað er af þekkingu og
skilningi á viðfangsefnunum? Gerir þú þetta af um-
hyggju fyrir öreigunum? Nei, þú gerir það af um-
hyggju fyrir burgeisastéttinni, sem er í rauninni ekki
annað en grimmasti, siðlausasti og skipulagðasti glæpa-
ftrannaflokkur, sem þekkzt hefir í sögu mannkynsins.
Það þarf kjark til að vera sjálfboðaliði í þjónustu þess-
arar stéttar. En það próf hefir þú staðizt með prýði.
í þessum sama ritdómi tekur þú upp þessi orð úr
sögunni: „Hann skyldi fyrstur rnanna hefja rauða fán-
181