Réttur - 01.10.1934, Blaðsíða 53

spánska byltingin fyrir alvöru. En þaS er hin borgara-
lega bylting, sem þar er komin á dagskrá og sagan krefst
fullkomnunar á. Þessari borgaralegu byltingu var ekki
lokið, þó að konunginum væri steypt. Henni er yfir-
leitt ekki lofað enn, og ýms af hlutverkum hennar
verða ekki framkvæmd fyrr ,en með öreigabyltingu
Spánar. Þetta sýnir ljóslega hinn sögulega vanmátt
spánsku borgarastéttarinnar og þó ekki síður ótta
hennar við öreigabyltinguna, sem við farmkvæmd
þessara atriða myndi verða að enn meira aðkallandi
dagskrárefni.
Síðan 1931 hefir Spánn verið í óslitnu byltinga-
ástandi. Má í því sambandi minna á klausturbrennurn-
ar 10.—12. maí það ár. Þær byrjuðu með því, að
verkamenn í Madrid dreifðu kröfugöngu konungs-
sinna og réðust á ristjórn konungssinnamálgagnsins
ABC. Þessi hreyfing var að mestu óskipulögð, en sýndi
þó greinilega vaxandi byltingahug, jafnframt hinu
rótgróna hatri á kirkju og konungsveldi. Annar at-
burður, sem hafði mikla þýðingu fyi'ir þróun spánsku
byltingarinnar, voru götubardagarnir í Sevilla 20.—
27. júlí 1931. 3000 verkamenn fylgdu til grafar verk-
fallsmanni, sem lögreglan hafði myrt. Við það tæki-
færi réðst vopnað lögreglulið á mannf jöldann og skaut
til bana tvo verkamenn. Verkamennirnir svöruðu með
grjótkasti, og féllu þar tveir lögreglumenn. Upp úr
þessu spunnust blóðugir götubardagar, sem stóðu í
heila viku. 22 menn féllu, en mörg hundruð særðust.
Verkfallahreyfingin hefir aukizt jafnt og þétt á
Spáni síðustu 3 árin. í janúar og febrúar 1932 stóðu
t. d. 1.300.000 verkamenn í verkfalli. Stéttaandstæð-
urnar harðna stöðugt, og lýðræðisblekkingar borgara-
flokkanna týna áhrifum sínum meðal verkalýðs og
bænda. Byltingahugsunin grípur um sig meðal bænda-
lýðsins. Landbúnaðarverkamenn stofna til stórkost-
legra verkfalla. Vopnaðir bændur og landbúnaðar-
verkamenn hafa hvað eftir annað tekið upp baráttu
149