Réttur - 01.10.1934, Blaðsíða 66

þessarar merkilegu nýbyggðar, meðan ég neyti tes
í skrifstofu hans, sem er í stóru og björtu herbergi.
Engin húsgögn eru þar nema stórt skrifborð, sem við
sitjum við, og nokkrir stólar. Síður G. P. U. frakki
hans hangir á nagla á einum veggnum. Það fara ónot
urr mig, er ég lít á hann, eins og ævinlega, þegar ég
sé eitthvað, sem minnir á leynilögreglu. Sjálfur eiv
maðurinn hraustlegur, vingjarnlegur og sviphreinn.
Sízt af öllu mundi maður bendla hann við nokkuð
það, er kostað gæti líf annarra manna.
Nýbyggðin er nú orðin eins og mesta stórbýli, og
íbúarnir eru fimm þúsund. Það er álitlegur vöxtur á
tíu árum, þegar það er athugað, að tuttugu settust
þá að á staðnum.
Hann segir brosandi, að allur hópurinn hafi verið-
talinn óbetranlegur, þegar hann tók við honum: ,,En.
líttu nú á þau, um leið og við göngum! Þetta eru ekki
bara þjófar, innbrotsþjófar og brennuvargar, heldur
líka morðingjar“.
Aldrei er hegnt með innilokun, og því síður líkam-
legri refsingu. Þegar unglingurinn kemur úr fangels-
inu, kemur hann venjulega klæddur tötrum, því ekki
er hann fluttur í fangafötunum. Hann byrjar jafn-
skjótt vinnu við það, sem hann kýs sér, annað hvort 1
verksmiðjunni eða úti við. Hann fær laun strax. Og
fyrirframgreiðslu til þess að kaupa sér nauðsynlegan
fatnað. Lánið greiðir hann með mánaðarafborgunum.
Hann greiðir fæði og húsnæði og hefir skotsilfur af-
gangs, svo hann freistist síður til þess að stela frá
félögum sínum. Fyrsta mánuðinn fær hann ekki að
fara að heiman, en að þeim tíma liðnum má hann
heimsækja vini eða ættingja í Moskva á hverjum mán-
uði, en þó aðeins að degi til, því heim skal hann kom-
inn fyrir klukkan ellefu að kvöldi.
Eyði hann frídeginum í drykkjuskap með slæmum.
félögum, er hann um langt skeið sviptur leyfi. Drykkju-
skapur er talinn stórglæpur, og þyngst refsing er við»
162