Réttur - 01.10.1934, Blaðsíða 17

um hlutaráðningarinnar, var því fagnað sem sigri só-
síalismans í því að hafa fulltrúa í auðvaldsfyrirtækjum.
Ríkisábyrgðir samvinnufélaga sjómanna voru einnig
spor í áttina til sósíalismans, en fyrst varð að tryggja
greiðslur okurvaxtanna til bankanna. Að sjómennirnir
fóru heim kauplausir eftir veiðitímann vegna hlutaráðn-
ingarinnar, það skipti brautryðjendur þessa sósíalisma
minna máli.
Meirihluti Alþýðuflokksins í Hafnarfirði og á ísafirði
gerði þessa bæi að „sósíalistiskum eyjum“ á íslandi auð-
valdsins. Engu að síður var það látið sitja fyrir að
greiða ríkissjóði og bönkum afborganir og vexti af
skuldum, en kaup verkamanna er greitt með ávísunum
á rándýrar vörur hjá íhaldskaupmönnum. Fátækraflutn-
ingnum var viðhaldið. Tillögur verkamanna um stytting
vinnutímans í bæjarvinnunni eru felldar af stjórnend-
um þessara „sósíalistisku eyja“, á sama tíma sem
flokksbræður þeirra bera þær fram í bæjarstjórn
Reykjavíkur.
Afskipti ríkisvaldsins af þjóðarbúskapnum, þessi „leið
til sósíalismans“, kemur víðar fram. f verzluninni, með
einkasölum, með háum framleiðslusköttum, með vernd-
artollum, með innflutnings- og gjaldeyrishöftum, allt
þýðir það hækkað vöruverð og lakari lífsafkomu fyrir
alla alþýðu, en samkvæmt 4 ára áætlun Alþýðuflokks-
ins þýðir það baráttu fyrir aukinni kaupgetu almenn-
ings! —
Afskipti ríkisvaldsins koma einnig fram í styrkjum
þess til einstakra auðfélaga, svo sem til Eimskipafélags
fslands, sem er eign Eggerts Claessen og nokkurra ann-
arra stórlaxa.
Aldrei hefir samt þessi framkvæmd sósíalismans feng-
ið eins mikinn byr undir báða vængi og eftir myndun
„stjórnar hinna vinnandi stétta“.
Þá var íarið að vinna skipulagslega eftir áætlun.
Fyrsta verkið var matjessíldarsamlagið, sem tryggði
síldarspekúlöntum 600 þúsund króna aukagróða, en hin
113