Réttur - 01.10.1934, Blaðsíða 86

ann á loft og berjast eins og hetja við hlið félaga sinna
— mannanna á Reykjavíkurmölinni“. Og þú bætir við:
„Hmgað er þá sálmaskáldið Jóhannes kominn, undir
rauða fánann“. j
Já, það er von að hjarta þitt fyllist hryllingi. En því
bættir þú því ekki við, að undir þessum andstyggilega
og guðlausa fána hefir vei’kalýðurinn í Rússlandi háð
baráttu með þeim árangri, að alþýðu manna líður þar
betur en nokkursstaðar þekkist annarsstaðar í öllum
heiminum, — atvinnuleysi útrýmt, tryggingar hinar
fullkomnustu, vinnutími styttur, kaupgjald hæst, allar
menningarlegar framkvæmdir glæsilegastar? Því segir
þú ekki frá því, að undir þessum rauða fána hefir verið
byggt á örfáum árum sterkasta ríki veraldarinnar,
sem mest allra ríkja er treyst á til að koma í veg fyrir
nýja heimsstyrjöld, að undir þessum sama fána berst
verkalýðurinn í hverju einasta landi veraldarinnar gegn
því að nýtt heimsstríð brjótist út, og að án þeirrar bar-
áttu væri stríðið nú skollið yfir með enn meiri skelfing-
um en nokkurt heimsstríð hefir áður haft að bjóða? Þú
veizt þetta. Þú gætir sagt það þess vegna. En þú þegir
um þetta, sem trúverðugur þjónn þeirrar stofnunar, sem
ýmist hefir gengizt fyrir eða lagt blessun sína yfir ægi-
legustu hryðjuverkin, sem framin hafa verið í heimin-
um. Hingað er hann kominn, hann Benjamín, sem
hneykslaðist einu sinni á því, að frönsku burgeisarnir
hefðu gert Jesú Krist að herguði. Það þarf kjark til
að stíga slík spor hreint og hiklaust.
Sem dæmi þess, hvernig þú ferð með hinn biblíu-
fræðilega lærdóm þinn, er þú drakkst í þig á skólaár-
unum, ætla eg að nefna eitt atriði. í Iðunnargrein þinni
í fyrra segir þú, að guðsríkiskenning Jesú sé hin stór-
kostlegasta og gagnröksamlegasta jafnaðarhugsjón, sem
boðuð hefir verið. En 1926 segir þú í ritgerð, sem birt-
ist í Tímanum, að það fari mjög eftir skynsemi hvers
og eins, hvernig hann skilur Krist og kenningu hans.
Gagnröksamlegt getur það varla heitið, sem hægt er að
182